Voor ons Nederhoppers zit het leven vol met vragen. Zouden we ooit nog eens wat horen van de LVO Beweging? Waarom bestaat Opgezwolle niet meer, als Stickz en Delic gewoon samen verder gaan met Rico als sidekick? Wanneer werpen Lange Frans en Baas B nu eindelijk eens de handdoek in de ring? Komt Winne nou eindelijk eens een keer met die debuutplaat? Welnu, op die laatste twee vragen hebben we in ieder geval een antwoord. Van Frans en Bart zijn we verlost als van een zeurende koppijn, terwijl Winston Bergwijn aka Winne eindelijk het volwaardige vervolg op de Onoverwinnelijk EP heeft gereleased. Oorspronkelijk zou het kleinood vorig jaar op 30 april onder de naam Koningwinnedag verschijnen, maar een klein jaar later is de Rotterdammer uitgekomen bij Winne Zonder Strijd, veertien tracks lang. En ik zal u zeggen: het valt niet tegen. Sterker nog, Winne Zonder Strijd bevat heel, heel veel om erg blij van te worden. Het gaat hier geenszins om een herhaling van de redelijk agressief en energiek klinkende EP; Winne heeft er deze keer voor gekozen om zich een wat meer laidback jasje aan te passen. Veel soulvolle samples, strijkers en pianoloopjes over een ingetogen beat, dat soort werk. Lyrisch gesproken is Winne zonder twijfel een van de sterkste rappers binnen de landsgrenzen, waarbij naast zijn uitmuntende tekstschrijverstalent vooral de uitstekende articulatie en verstaanbaarheid van Winne aandacht verdient, omdat dit bij andere rappers nog wel eens te wensen over laat. De techniek is bij Winne ook prima op orde, terwijl er inhoudelijk wat meer variatie wordt geboden dan de elf tracks vol (zeer vermakelijke, dat wel) zelfverheffing op Onoverwinnelijk. Winne Zonder Strijd is wel nog altijd een Rotterdamse aangelegenheid: als sidekicks beroept Winne zich alleen op andere rappers uit de havenstad (Feis, Shy Rock, A&c), terwijl Zwolse vrienden als Stickz en Typhoon slechts gesampled worden. Winne heeft dat goed beschouwd ook helemaal niet nodig, want deze Rotterdammer heeft meer dan genoeg aan zijn eigen kunsten. Winne Zonder Strijd past dan ook zonder meer in het rijtje van moderne Nederhop-klassiekers als Aap-O-Theek, Eigen Wereld en Tussen Licht en Lucht.
mij=TopNotch / Universal
Betekend dit nu dat de Frans en Bart fans straks deze recensie-comments komen vol spammen? 🙂
Leuke recensie en welkom terug Spook 🙂