Laïs & Simon Lenski – Laïs Lenski

Ik had al zo’n vermoeden na het verschijnen van hun vorige cd The Ladies’ Second Song, maar nu weet ik het zeker: Laïs is volledig de weg kwijt. Verloren in hun zelfgebouwde labyrint van vernieuwingsdrang en experimenteerdrift. Ja, ik weet het, pretentieuze taal, maar dit is dan ook de meest pretentieuze plaat uit hun oeuvre. Laïs Lenski heet-ie, geschreven en uitgevoerd in samenwerking met cellist Simon Lenski, en op papier klinkt dat veelbelovend. Maar toen het album daadwerkelijk uit mijn boxen schalde, bleek het een kwelling om naar te luisteren. Het lijkt wel alsof de dames onderling hebben afgesproken dat het vooral niet mooi mocht klinken. Neem bijvoorbeeld nummers als “Désespéré” of “Liefdeskonkelarij” met hun elektronisch vervormde cellogeluiden en vormeloze zangpartijen: zelden heb ik zo’n arty-farty piep-kraak-muziek gehoord, zelfs niet op zondagochtend bij Vrije Geluiden! De twee stukken die nog enigszins acceptabel klinken zijn gecomponeerd door Dimitri Shostakovich. Dit staat garant voor prachtige melodieën, en ook het cellospel van Lenski komt hier goed tot zijn recht. Maar helaas, de kwaliteit van de zang laat juist hier te wensen over. Laat ik het maar hardop zeggen: Laïs is simpelweg niet goed genoeg om met dergelijk moeilijk materiaal om te gaan. Wat mij betreft ligt hun kracht in melodieuze samenzang, waarbij ze door inventieve arrangementen het meest truttige materiaal nog tot artistieke hoogte weten te tillen. Op Dorothea (2000) lukte dat prachtig, en daar luister ik nog regelmatig met veel plezier naar. Maar ergens tussen Douce Victime (2004) en The Ladies’ Second Song (2007) is het fout gegaan en lijkt het alsof ze het experiment boven alles verkiezen. En die trend heeft zich op Laïs Lenski pijnlijk voortgezet. De zang klinkt kreunerig, ongeïnteresseerd en soms ronduit vals, en er wordt meer in ritmische patronen gezongen dan dat er melodie te horen is. Wat me het meest tegenvalt aan dit project is dat ik nog steeds van mening ben dat het heel mooi had kunnen zijn. Ik heb Laïs lange tijd met bewondering en enthousiasme gevolgd, zij het de laatste jaren een beetje tegen beter weten in. Maar helaas, dat lukt me niet langer. Meiden, het was gezellig, maar ik haak hier af.

mij=Bang! Music / PIAS