Al jaren hangt zij doelloos aan de muur. Niet dat het nestkastje geen aandacht heeft gehad: mijnheer en mevrouw Koolmees zijn geregeld wezen kijken, maar elk jaar kozen ze toch voor een andere woning. Het was niet anders. Tot dit jaar. Na de inspectie hebben zij inmiddels hun residentie betrokken. Eerst was het nog een op en aan gefladder om het nest op orde te brengen, maar nu is het nest klaar en is de kroost geboren. Pa en Ma fladderen door de buurt, waarbij ze zich luid laten horen en met de buit gaan ze weer nestwaarts. Uit het nest komt een niet minder luid gepiep, want de kleintjes moeten aansterken om over een tijdje uit te kunnen vliegen om als zonen en dochters Koolmees verder hun geluk te zoeken. Er zijn geluksgoeroes die boeken vol kunnen schrijven over hoe je je als mens gelukkig kunt voelen, maar sinds ik het streven naar geluk ingeruild heb voor het genieten van vaak kleine prachtige momenten lijk ik dit geluk pas bereikt te hebben. Je moet het alleen willen zien en voelen, zo simpel is het volgens mij. Het ontdekken van het leven is kunst, net zoals het maken van een nest of het maken van een fijne cd kunst kan zijn.
mij=Red Panda / Rough Trade
update: de vogels zijn uitgevlogen.