“Probeer dit eens”, zei Peer uitnodigend tegen me. Waarschijnlijk zegt hij dat trouwens twintig keer per dag. Peer heeft er een sport van gemaakt om klanten in zijn platenzaak te trakteren op een luisterbeurt van de meest onwaarschijnlijke muziek die ze misschien óók wel leuk vinden. Het experiment levert lang niet altijd succes op, maar soms ontdek je zo nog eens wat. Ik heb al een aantal leuke onbekende cd’s op die manier aan Peers winkel te danken (bijvoorbeeld deze en deze). En zo ook deze cd: Roger Joseph Manning Jr. blijkt de toetsenist van Jellyfish te zijn – een band waarvan ik me enkel vaag herinner dat Jan Douwe Kroeske er groot fan van was [en Gr.R én Storm, red.] [en van Jellyfish ben je zo in Nederland! Manning → Jellyfish → Jason Falkner → Anne Soldaat — red.] Manning maakt (nog steeds) het soort fijne melodieuze powerpop dat je zou verwachten op de radio, maar dat daar om de een of andere manier nooit terecht komt. Elk nummer op Catnip Dynamite, zijn tweede soloplaat, bevat wel leuke koortjes op makkelijk mee te neurien refreinen, verslavende basloopjes tussen twee zinnen in, en er staat zelfs een ouderwetse Supertramp-piano-hitsingle op (“Love’s Never Half As Good”), die zó belachelijk cheesy is dat het weer leuk wordt. Maar er staan ook kerkorgels op de plaat, een blije klokballad (“Haunted Henry”), symfo-achtige tracks, rockers, blokfluiten en mooie affe intro’s. Manning Jr. heeft zich duidelijk nergens ingehouden om er een vrolijk album van te maken. Referenties als The Feeling en Atomic Swing mogen hier ook absoluut bij, al is dit wat meer Radio 2. Ik draai deze cd al een weekje grijs op mijn werk, en ben erg benieuwd naar meer werk van de beste man, inclusief dat van Jellyfish zelf. Jan Douwe Kroeske had de vraag zelf gesteld kunnen hebben: waarom blijft zulke leuke muziek toch zo onbekend?
mij=Canyon / Import
[én André, red.]