Het is een gewaagde stap, vind ik. Mij een cd toesturen van een Belgische band, terwijl je weet dat ik eigenlijk niet zoveel op heb met Belgenpop. Als een van de weinige Nederlanders volgens mij, want de meeste mensen die ik ken, zijn weg van dEUS, Dead Man Ray, Zita Swoon, Admiral Freebee en aanverwante artikelen. Eén van de weinige bands uit België die mij wel kon bekoren, waren de Dildo Warheads, maar die kent dan weer niemand. Enfin. Ik heb het dus over Star Club West, de band van singer-songwriter Nico Jacobs, met alweer hun vierde cd. En vanaf titel- en openingsnummer “We Are Open” is duidelijk dat deze cd prima past in de hierboven geschetste Belgische traditie van enigszins onverstaanbare, zachte mannenzang en muziek die niet een hele cd lang stoelt op de eeuwige vierkwartsmaat, maar die hier en daar ook het avontuur opzoekt, zowel in maatsoort als in instrumentatie, met een mix van akoestische en elektronische instrumenten. Indietronica lijkt me hier een term die goed op zijn plaats is. Hoewel in de laatste vier nummers het roer zomaar ineens omgegooid wordt richting de krautrock en vooral drone. Een mooie plaat voor de liefhebber van Belgische muziek, maar helaas niet voor mij.
mij=SCW