Het begon als een geintje. Sir John Johns (aka Andy Partridge) zou een productieklus doen voor Mary Margaret O’Hara, samen met Swami Anand Nagara (John Leckie). Mary vond de vibe van Partridge niet helemaal goed en koos een andere producer. De heren hadden ineens de tijd, en Partridge had een idee. Virgin wilde er zowaar 5000 pond schokken voor studiotijd en snel werden The Red Curtain (Colin Moulding) en Lord Cornelis Plum (Dave Gregory) erbij gevraagd. Het resultaat was 25 o’Clock, van The Dukes Of Stratosphear, waarop de leden van XTC hun liefde voor de psychedelica van 1968 toonden. Al had Dave Gregory niet zoveel met psychedelica, maar hij vond het leuk om zoveel mogelijk rare geluiden uit zijn gitaar te halen.
Het rare alleen was: het was de best verkochte plaat van XTC, destijds! Dat vond Virgin dan weer prettig, XTC is nooit een band geweest waar veel aan verdiend is, dus mochten de heren ook nog een vervolg opnemen: Psonic Psunspot. Daar waar op 25 o’Clock nog wat samengeraapte ideeën staan, zijn veel van de nummers op Psonic Psunspot speciaal voor het project geschreven. Dat hoor je. Nummers als Vanishing Girl (puike Byrds pastische), Have you seen Jackie (Arnold Layne revisted) en You’re a good man Albert Brown (pubrock avant le lettre) buitengewoon genietbaar. Ook al omdat alle nummers toch een spoortje XTC hebben. Nergens wordt het epigonisme te groot. Jammer alleen voor de fans en liefhebbers was dat de platen na de initiële release niet meer verkrijgbaar waren. Aan deze omissie komt nu een eind. De platen zijn nu weer opnieuw uitgebracht, met extra demo’s en video’s en zijn een aanrader voor alle XTC fans en alle fans van de betere psychedelica. Dit zijn tenminste re-releases waar je blij van wordt!
mij=Ape House Ltd / Bertus & Ape House Ltd / Bertus