Er zijn weinig dingen in het leven zo eenvoudig als het beginnen van een shoegazeband. Er zijn slechts vijf regels die je dient te volgen. Regel 1: Zorg ervoor dat je band uit maximaal vier mensen bestaat. Regel 2: Kies een bandnaam met een “diepere” betekenis. Regel 3: Zet het overdrive-effect op de gitaar altijd aan. Regel 4: Vraag een schattig indiemeisje voor je band, liefst op bas of toetsen. Regel 5: Schrijf nummers die als twee druppels water op My Bloody Valentine lijken. De drie heren en een dame van het New Yorkse The Pains Of Being Pure At Heart hebben deze regels keurig gevolgd en een album afgeleverd dat weliswaar ontzettend onorigineel is, maar tegelijkertijd onnoemelijk goed en effectief. De naam klopt, het imago klopt, en ook de tien nummers op hun debuut kloppen gewoon. Afgezien van My Bloody Valentine komen ook nog de Stone Roses (“The Tenure Itch), Cocteau Twins (“Stay Alive”) en vreemd genoeg zelfs de riff uit Bowie‘s Modern Love (“A Teenager In Love”) langs. Maar ondanks de vele referentiepunten en shoegazecliché’s is dit een debuut dat ronduit onweerstaanbaar is.
mij=Fortuna Pop! / Munich
Ha, nog iemand die aan Modern Love denkt bij Teenager In Love…
Dit ga je toch niet met My Bloody Valentine vergelijken…:| – Debbie
Ik vind dit echt een van de beste platen van 2009 tot nu toe.