Sadder but wiser
Het moet ergens in 2003 zijn geweest dat ik ze voor het eerst zag. Ze speelden in het voorprogramma van Skik in het inmiddels met de grond gelijk gemaakte poppodium Tagrijn in Hilversum. Vier net iets te enthousiaste jongetjes met vrolijke britpopliedjes. Ik had nog nooit van ze gehoord, maar hun muziek klonk aanstekelijk. Een jaar later hadden ze een plaat uit en kon je geen festivalweide oplopen of daar stonden ze weer te zingen dat ze “Something To Say” hadden. Er kwam een tweede plaat waar ik niet zoveel van meekreeg en daarna werd het stil. En best wel lang stil ook. Waar was The Sheer gebleven?
Blijkt dat ze even hebben uitgerust, een jaar of twee even een andere koers. Niet dat ze volledig stil hebben gezeten. Eind april verscheen hun derde album, The Devil On His Own.
Op een van de eerste mooie dagen van 2009, na de eerste try-out spreek ik zanger Bart van Liemt en toetsenist Jasper Geluk in hun hometown Haarlem. Bart draagt een dikke sjaal en wil een kopje thee. Als je het mij vraagt, niet de allerbeste look & feel voor een zanger die op het punt staat met een tour te beginnen.
mij=Interview: Claire
Bart:”Ja, ik ben een beetje schor. Ik had al een beetje last van een keelgriepje ofzo. Maar het heeft er ook mee te maken dat het nieuwe album een hele nieuwe manier van zingen vereist. We hadden deze week de eerste show en daarna ben ik vol losgegaan dus ook roken en drinken. Ik dacht; dat trekt in twee dagen wel weg. Mooi niet dus.”
Zo'n break van twee jaar hakt er dus wel in, en de heren worden natuurlijk ook een dagje ouder. Of ligt het daar niet aan?
Bart: “Ik wilde bij dit album een andere interpretatie, De liedjes zijn stuk zachter, helderder en zuiverder van klank. Op die manier zingen deed ik thuis al wel, maar op een podium moet je geconcentreerd bezig zijn als je een intieme sfeer wil neerzetten. Niet jezelf gaan overschreeuwen. En dan moet je dus na een optreden niet keihard gaan staan lullen in de kroeg, het is een andere discipline die je vol moet houden.”
Wat is er zo anders aan deze plaat vergeleken met de vorige twee?
Jasper; “Na Feel The Need hadden we zoiets van 'waar zijn we nu en wat wilen we eigenlijk?' We keken elkaar aan en zeiden: misschien is het niet gek om na een lange tijd van touren en media-aandacht een stapje terug te doen. Het werd voor ons heel verleidelijk om meer van hetzelfde te gaan doen, dat wat mensen van je verwachten en waarvan je weet dat het werkt. Maar dan ligt het gevaar op de loer dat het allemaal een beetje leeg wordt.”
Bart: “Daarnaast is er ook een hoop gebeurd, op persoonlijk vlak. Ik ben vlak na The Keyword ziek geworden, er kwam aan het licht dat ik nierpatiënt ben. Feel The Need was een soort tegenreactie daarop, zo van: ik ga die mannen in witte jassen eens even het tegendeel bewijzen en vol gas erop duiken.
En toen we daarna juist wat gas terugnamen, bleek dat er toch wel 't een en ander zat wat eruit moest. Ik merkte dat ik stiekem eigenlijk al anders aan het schrijven was. Dat sloot al helemaal niet aan op de dingen die we altijd al deden, dat begon de band natuurlijk ook op te vallen. Ook zij zijn in die periode hun instrumenten anders gaan benaderen. We zijn muzikaal intiemer gaan spelen en leek dus het wel zo logisch om de teksten persoonlijk te maken.”
Jasper: “De eerste twee platen waren inhoudelijk gezien wat oppervlakkiger met de boodschap ' wat er ook gebeurt, het komt allemaal wel goed'. Maar dat Bart ziek werd is voor ons ook wel een tik geweest, we wisten ook niet precies of muziekmaken nog wel een optie was. Verder maakt iedereen natuurlijk dingen mee en we worden ook wat ouder dus ons gevoel kwam heel natuurlijk samen. Het vergt wel lef om een hele nieuwe weg in te slaan, maar we hebben Bart erg aangemoedigd om dat te doen en hebben het gevoel dat we als band, en als muzikanten afzonderlijk, een enorme groei hebben doorgemaakt.”
Niet alleen inhoudelijk is The Devil On His Own een nieuwe plaat, The Sheer veranderde ondertussen ook nog even van platenmaatschappij.
Jasper: “We zouden met Universal doorgaan maar ze wilden een nieuw contract en daardoor lag het open. Dat viel in hele vruchtbare aarde bij ons. We hadden wat geld en er was ineens de mogelijkheid dat we zelf een plaat konden maken op onze eigen manier en in onze eigen tijd. Dat heeft er dan weer wel in geresulteerd dat we onze duurste plaat tot nu toe hebben gemaakt, haha.”
Bart: “Ja, want dan bedenk je ineens dat het leuk zou zijn als Stevie Ann meedoet op een nummer, en ja dan moet er toch weer extra studiotijd worden ingeboekt. We hebben een relatief lang voortraject gehad, in totaal meer dan een maand in de studio gezeten en dat was ook gewoon nodig om de nummers tot hun recht te laten komen. Daar denk je dan verder niet over na, dat doe je gewoon. We hebben nu zelf de rechten over de master, en konden met PIAS samenwerken qua distributie voor de Benelux. Daar zijn we heel blij mee want het is een gaaf label.”
En dan is er ook nog een nieuw bandlid!
Bart: “Dat ging eigen ook weer heel natuurlijk, impulsief zelfs misschien wel. Het grootste gedeelte van dit album hebben we met zn vieren opgebouwd, die hele nieuwe stroming. Het moest een Amerikaanse sound krijgen. We kenden JanPeter Hoekstra al heel lang, we zijn toch een beetje samen met Krezip groot geworden en hij zit heel erg op onze muzikale lijn. Hij is een geweldige muzikant en speelt onder andere pedalsteel. Dat vonden wij een te gek instrument voor deze plaat. Dus twee weken voordat we studio in zouden gaan, hebben we eens wat zitten proberen en dat klikte zo goed dat we besloten dat hij ook op de plaat moest komen. We hebben wel met zn vieren in Zweden de plaat ingespeeld en daarna heeft JanPeter, die toen nog volop voor Krezip bezig was, in belachelijk korte tijd een paar fantastische gitaarpartijen ingespeeld. Toen kwam het ook nog eens akelig goed uit dat Krezip er mee ging stoppen en werd het al heel snel duidelijk dat we er een vijfde bandlid bij hadden. JanPeter gaat dus ook met ons touren.”
Oke, er is dus een nieuwe sound, een nieuwe platenmaatschappij en een nieuw bandlid. Verwachten jullie ook een nieuw publiek?
Jasper: “Het is allemaal heel spannend. Zalen zijn toch uitverkocht op wat je tot nu toe gedaan hebt en wat we nu met deze plaat doen, is wel even wat anders. Maar tot nu toe zijn de reacties allemaal erg positief, dat is voor ons toch ook stiekem wel een opluchting.”