Voor mijn werk krijg ik regelmaat met projectorganisaties te maken. Die functioneren soms goed, vaak redelijk en akelig vaak ook voor geen meter. Datzelfde zie je in de muziek. Projecten zijn soms leuk, vaak behoorlijk doorsnee en erg vaak lamlendige aanfluitingen. Project A is echter geen project, maar een echte band, van oorsprong uit het Limburgse. Noem het gitaarpop, noem het radiorock met funkinvloeden, met Kiss and Confiscate hebben ze in elk geval bepaald geen lamlendige aanfluiting neergezet. Hun instrumenten beheersen ze, zeker, maar het zijn vooral de liedjes die opvallen. Het zijn liedjes die radiovriendelijk zijn, die ook meteen blijven hangen, zonder dat ze ergens vervallen in confectiepop. En dat mag in deze tijd van de Henkjan Smitsen en vergelijkbare sjacheraars een bijzonderheid heten. Vooral als de heren er een lik funk ingooien komen de nummers echt tot leven. Daar komt bij dat de productie niet doet vermoeden dat er hier sprake is van een eigen beheer-cd. Of het zou moeten zijn dat de band ingespeeld klinkt en je geen aaneenschakeling van overdubs lijkt te horen. Dat maakt dat het allemaal ook lekker fris blijft klinken, of het nu wat poppier is of dat de band wat steviger uit de hoek komt zoals in “Pretty On The Rocks”. Bovendien zit de muziek boordevol mooie details zonder dat je daarmee ostentatief om de oren wordt geslagen. In mijn collectie past dit album perfect tussen Burma Shave, La Lupa en – van recenter datum – Yukka. Frisse poprock, rimpelloos maar niet gladgestreken.
mij=Eigen Beheer