Het is een zonnige dag in Tilburg en ik zit voor een hotel, op een steenworp afstand van de popzaal 013. Vanavond geeft de Amerikaanse metalband Disturbed daar een voor hun doen intiem optreden en voor dat optreden heb ik een gesprek met Dan Donegan, gitarist van de band. Dan, gekleed in typische zwarte kledij met stoere vliegeniersspiegelzonnebril, is goed gemutst en geniet van het weer. Daarnaast blijkt hij ook nog eens op zijn praatstoel te zitten als ik hem vraag naar het afronden van de laatste Amerikaanse ‘Music As A Weapon’-tour. “Ja, dat was heel leuk om te doen. We hadden een tweede podium deze keer, buiten de zalen waar we optraden. Daarbij hadden we ook motorshows met stuntacts en dergelijke. Het was een grote productie voor ons doen. We hopen dan ook op een gegeven moment dit te kunnen doen in Europa: ons eigen rondtrekkende festival. Als we de bands ervoor kunnen krijgen en iedereen gaat ervoor hopen we dit binnen een paar jaar ook hier te kunnen brengen.
mij=Interview: Danny. Foto's: Danny
Op het laatste album was het me al opgevallen dat Dan veel meer gitaarsolo's heeft dan op de voorgaande albums. Ik vraag hem hoe dat zo tot stand is gekomen.
'De jongens van de band hebben me altijd 'gepushed' om wat meer in te brengen. Ik zal het dus niet in elk nummer doen, maar als het zo voelt dan laat ik het ook niet na. We hebben een bepaalde opbouw voor een liedje. Ik begin altijd met een gitaarriff en daarna ga ik met Mike de basis met de drums erbij leggen. En als het goed voelt dan komt David erbij kijken die dan de teksten ervoor schrijft. We zitten gelukkig altijd gauw op één lijn.'
De thema's op dit laatste album zijn zowel muzikaal als op tekstueel vlak veel donkerder. Wie heeft daar het meeste invloed op?
'Eigenlijk wij allemaal. Voor we gingen schrijven zijn we gaan zitten en hebben we gesproken welke kant we op wilden. David is door een zware periode gegaan in zijn leven en dat is verwerkt in dit album. En wij wilden daar muzikaal gezien op aansluiten. Als ik kijk naar hoe ons volgende album gaat worden, denk ik dat het hierop aan gaat sluiten, maar dan misschien zelfs nog wat agressiever.'
Je zegt agressiever, maar als je jullie muziek vergelijkt met andere genregenoten zijn jullie net niet ‘metal' genoeg, juist omdat het ook zo melodieus is. Gaat dat dan veranderen?
'Nee, we doen wat we doen. We willen ook niet concurreren met andere bands. De elementen die nu in onze muziek zitten zullen we niet opgeven, want dat maakt ons zo herkenbaar. David heeft het vermogen om zowel ritmisch te zingen als heel melodieus. Zijn stem is een groot gedeelte van de identiteit van de band. Maar we willen wel meer evolueren. Want om eerlijk te zijn vind ik dat er nu misschien te veel bands zijn die juist te veel op elkaar lijken.'
Als ik vraag naar de ervaringen met Nederland komt er een glimlach op Dan's gezicht.
'Holland is een favoriete stop op de Europese tournee, om verschillende redenen. Allereerst hebben we hier een trouwe fanbase die ons veel energie geeft tijdens de shows. Daarnaast is het hier heerlijk relaxen: alleen Amsterdam heeft al zoveel te bieden. Maar ook hier in Tilburg is het goed vertoeven. Het is heerlijk weer, mooie mensen. Het voelt hier altijd een beetje als een thuis en het is fijn om te weten dat je muziek hier wordt gewaardeerd. Daarom blijven we ook terugkomen.'
Op het moment dat ik net wil vragen hoe zij tegenover de ontwikkelingen in de muziekindustrie staan, worden we gestoord door een van die fans die Dan heeft herkend. De jongen wordt vriendelijk gevraagd even te wachten tot na het interview. Ik stel hem alsnog de voorgenomen vraag.
'Je kan er niet meer omheen, de technologie haalt ons gewoon in. Je hoeft niet meer naar een winkel om muziek te kopen, je kunt het ook downloaden, zelfs illegaal. Ikzelf vind het leuk om naar een winkel te gaan en wat te kopen en zo ook de band support te geven. De platenlabels moeten om hun hoofd boven water te houden wel met creatieve dingen komen en de fans wat meer geven. Wij proberen daarom ook met onze releases altijd iets extra's te bieden in de vorm van bonusdiscs met extra nummers of video's. Maar voor mij, ik wil gewoon dat mijn muziek gehoord wordt, maar voor de platenmaatschappijen is het wel moeilijk een oplossing hiervoor te vinden.'
Jullie doen al iets extra's door elke show op te nemen en uit te brengen.
'Dat werd ons aangedragen en wij vonden dat we dit eens moesten proberen. Fans filmen tegenwoordig met hun mobiele telefoon en beelden of audio van een show belanden tegenwoordig toch wel op internet, via Youtube en dat soort kanalen. Maar dat is meestal van slechte kwaliteit, dus we bedachten dat we een kleine Pro Tools recording unit mee gingen nemen en het zelf te doen. Zo krijg je de hele show met de foutjes, geen overdubs. Het is een leuke herinnering voor als je erbij bent geweest, maar ook voor als je erbij had willen zijn. Op deze manier kan je het toch nog meemaken.'
De show die jullie vanavond geven is een relatief kleine show. Kunnen we nog andere dingen verwachten?
'Nee, het wordt wel een echte Disturbed-show. We houden er wel van om in kleinere clubs te spelen. Het geeft zoveel energie als je de reacties van de fans kan zien die bijvoorbeeld op het balkon staan. In Amerika spelen we vrij grote shows, dus hier word je even weer met je voeten op aarde gezet. Het is hier ook veel harder werken, we moeten ons hier ook voor mensen die ons nog niet kennen keer op keer bewijzen. Maar begrijp me goed, ik vind het ook geweldig om grote shows te doen. Er is niets zo mooi als op een podium staan voor 50.000 man. Die kleine clubshows laten ons herinneren hoe het was toen we net begonnen. Het zal net zo hard gaan en het zal zweten worden vanavond met die hitte.'
Krijgen jullie nog iets mee van wat er in de wereld gebeurt als jullie touren?
'Vrij weinig. We missen een heleboel dingen die thuis gebeuren met vrienden en familie, zoals verjaardagen, bruiloften en begrafenissen, omdat we vaak touren. Maar dat is het offer dat we ervoor moeten brengen. Want we zouden ons niet voor kunnen stellen om zonder de muziek te moeten leven. Maar soms is het wel moeilijk, omdat we het contact met de buitenwereld wel eens verliezen.'
Ik neem aan dat jullie wel wereldnieuws als het overlijden van Michael Jackson mee krijgen?
'Ja, dat soort dingen wel. Daar heb ik overigens een dubbel gevoel over. De man was een geniaal artiest en heeft prachtige muziek gemaakt maar aan de andere kant was het wel een pedofiel en dat wordt nu vergeten. Daar hoor je toch weinig over in de media. Hij wordt aardig opgehemeld en ik kan daar niet tegen. Want hij mag dan wel niet veroordeeld zijn, maar iedereen weet dat er iets niet goed zat de eerste keer. Dat heeft hij af kunnen kopen en daarna gaat hij nogmaals in de fout. Op dat moment had hij helemaal voor me afgedaan. Zo'n zelfde moment had ik met O.J. Simpson. Ik ben een groot football-fan en vond hem geweldig, maar het was zo klaar als een klontje dat hij zijn vrouw had vermoord. Hij kwam er dan wel mee weg, maar hij had het wel gedaan.'
Ik krijg van de tourmanager het signaal dat mijn tijd erop zit. Nadat Dan me de hand heeft geschud, richt hij zich meteen op de wachtende fan die ons zojuist onderbrak. De jongen mag met hem op de foto en hij lacht van oor tot oor.
Als ik die avond vooraan sta in 013 is het inderdaad heel warm. Als Disturbed dan opkomt, wordt de sfeer nog broeieriger. Dan houdt woord. Hij staat wild op zijn gitaar te spelen en een aantal dames naast me voelen tot hun genoegen zijn zweetdruppels meerdere malen op hun lijven terecht komen.