Pure Armoede. Het nieuwe album van Killswitch Engage gaat titelloos door het leven, net als het debuut van de band uit 2000. Lekker verwarrend. Wie puur op de songtitels afgaat, vermoedt dat de band uit Massachusetts sowieso niet in z’n meest creatieve periode zit: “The Return”, “Take Me Away”, “Lost”, “Save Me”. Niet bepaald originele titels. Gelukkig, schijn bedriegt. Killswitch Engage is ‘gewoon’ weer een gevarieerde metalcoreplaat. En een stuk beter dan voorganger As Daylight Dies. Het tempo is iets omlaag gegaan en er zit een stuk meer variatie in de nummers. Dat komt overigens ook door de uitstekende productie van Brendan O’Brien (AC/DC, Pearl Jam), hij zorgt ervoor dat de vele tempowisselingen, snoeiharde drums en dubbele gitaarpartijen werkelijk je speakers uit knallen. Ook lekker: zanger Howard Jones gebruikt zijn stem op verschillende manieren. Natuurlijk zijn er de nietsontzienende grunts, maar in “The Return” laat hij horen ook met cleane vocalen uit de voeten te kunnen. Ja, beste metalfans ‘variatie’ is het toverwoord op dit album. “I Would Do Anything” is hier het perfecte voorbeeld van: heftige stukken gaan naadloos over in typische metalriffs. Jones en de band klinken zowel opgewekt (“Starting Over”) als gefrustreerd (“A Light In A Darkened World”) en gaan van melodieus naar loodzwaar. Eigenlijk is deze naamloze vijfde de minst typische metalplaat van Killswitch Engage. En dat is in dit geval een compliment.
mij=Roadrunner / CNR