Twee jaar terug had het synthpop-duo Matt and Kim een bescheiden hitje met het vrolijke “Yea Yeah”, dat in 2007 niet van de internets af te slaan was. De rest van hun debuut heb ik niet gehoord maar afgaande op de recensies moet dat ook een prima plaat geweest zijn. Grand is hun tweede album, die verder gaat waar “Yea Yeah” ophield. Dat betekent dus opgewekte, redelijk uptempo synthpop zonder al te veel poespas. Zanger Matt heeft nog steeds hetzelfde tikje nasale stemgeluid, maar een aantal songs zijn iets meer naar de midtempo-gebieden verhuisd, zoals het pakkende “Daylight” en “Good Old Fashioned Nightmare”. Toch is deze plaat niet helemaal wat ik ervan gehoopt had. Dat komt omdat de concurentie in de synthpop-hoek vrij sterk is (zoals bijvoorbeeld Mates Of State) en er al eerder dit jaar een geweldige synthpop-plaat is uitgebracht door Fight Like Apes, die ik toch net wat beter, vetter, leuker en speelser vind. Geeft mij meteen de kans om dat ondergewaardeerde bandje nog even te pluggen, iets wat Matt and Kim niet nodig hebben aangezien zij al meer dan voldoende aandacht krijgen online. Wat verder niet wegneemt dat Grand een solide consolidatie is van hun positie in de voorhoede van de synthpop.
mij=Fader