Het gaat goed met Patrick Wolf. Hij heeft de zelfmoord van een vriend verwerkt, gaat weer regelmatig naar zijn ouders, doet het met een leuke jongen en blondeert zijn haar weer. Mooi, dan kunnen we het nu over de muziek hebben op The Bachelor, zijn vierde album. De cover van het album doet vermoeden dat we te maken hebben met een mix tussen fantasy (kijk naar zijn outfit), goth (de letter!), gypsy (balalaika) en iets donkers (donker). Luisterend naar de muziek herken ik het gypsy-element en het donkere, vooral in stem en sfeer. Toch is de muziek niet pessimistisch. Het moet welhaast zo zijn dat de vele lagen, vreemde klanken en bezwerende de liedjes van Wolf donker laten klinken. De theatrale viool, het doordringende karakter en het bespelen van het gevoel – mijn gevoel althans – maken de boel weer vrolijk, al is vrolijk, net als optimistisch het woord niet. En als ik dan ga zoeken, komen er alleen maar woorden in me op die raken aan ‘zin om te leven’, maar dat is weer wat te zweverig. Laten we het houden op een typisch Patrick Wolf-album, dat een mix is tussen zijn eerste elektronische en zijn derde, meer popperige, album. Met “Kriegspiel”, de openingstrack, weet ik in elk geval zeker dat het naast een bezwerende show, ook weer een feest kan worden op de zomerfestivals waar Wolf zal spelen. Goed dus dat het goed met hem gaat.
mij=Bloody Chamber Music / ADA / Rough Trade