St. Vincent – Actor

Wie een recensie schrijft over Annie Clark, ontkomt er bijna niet aan om ook even de namen van The Polyphonic Spree en Sufjan Stevens te noemen. Want dat zijn allebei artiesten met wie Annie ooit heeft samengewerkt. Soms echter gaat ze solo, en dan transformeert ze tot St. Vincent, een naam die doet denken dat het gaat om een man. Dat klopt dus niet. Wat een mooie brug is naar de cd zelf, want Annie staat lieflijk als altijd afgedrukt op de voorkant, en ook haar soms Joni Mitchell-achtige stem klinkt zoet. Maar: de tegenstelling met haar muziek is groot. Dreigend, vaak electronisch met een bak gitaarfuzz er overheen, en soms zelfs tegen het onbehaaglijke aan, maakt haar muziek de weg vrij voor Annie’s stem. Die heftige uitbarstingen (met dank aan de ritmesectie van Midlake) worden wel afgewisseld met lieve liedjes als “The Bed” en “The Party”, en zo wordt langzaam duidelijk dat Annie je telkens op het verkeerde been wil zetten, maar nooit kan verbergen dat ze ondanks alle experimenten uiteindelijk altijd voor een heus popliedje gaat. Dat maakt Actor meer dan haar debuut Marry Me een plaat die zowel popliefhebbers als fans van het experiment zou kunnen aanspreken.
Voor het concert in Tivoli waar St.Vincent in het voorprogramma staat van Mercury Rev gaven we ism Tivoli kaartjes weg. Gewoon zo maar! Maar je bent nu wel te laat daarvoor

mij=4AD / V2