Telekinesis – Telekinesis!

Eindelijk eens een plaatje van het Duitse label Morr waaraan je niet meteen hoort dat ‘t van hen afkomstig is. Geen melancholische folktronica, maar door en door Amerikaanse indiepop. De kwaliteit is wel van ‘t vertrouwde niveau. Telekinesis is het geesteskindje van Michael Benjamin Lerner, begonnen als drummer en opgeleid als recording engineer, die in zijn vrije uurtjes ook maar ‘ns een album maakte. En terecht! Het schijfje ziet er dan wat suf uit en een titel is er helaas ook al niet, dat laat onverlet dat het een half uurtje puike powerpop-deuntjes bevat. “Rust” is een fraaie lo-fi-opener, die door de hoge softe stem en tekst meteen aan Chad Vangaalen doet denken. Lerner heeft vergelijkbare vondsten rond het falen van het menselijk lichaam. ‘I’ve got a heart but it’s afraid to love, sometimes I think the damn thing’s full of rust.’ Daarna wordt het gaspedaal ingedrukt. Lerner schudt de catchy pophooks zo makkelijk uit de mouw dat ze bij vlagen (“Tokyo”) té gewoontjes worden. “Look To The East” is dan weer wel sterk, het speelt zoals de meeste liedjes uitstekend met dynamiek. “Foreign Room” is daarvan eveneens een goed voorbeeld, met z’n bibberige (en fraaie) Elliott Smith-intro, dat daarna alsnog (en enigszins verrassend) een harde afslag neemt. Het vintage Nick Lowe-achtige”Imaginary Friend” opent met een van de lolligste rijmpjes die ik in tijden hoorde: ‘When I was young I had imaginary friends and boy did we have fun, one day my mother told me they were just pretend, and then I had no one!’ De producer van dit alles is trouwens kwaliteitsstempel Chris Walla, bekend van Death Cab For Cutie, een band die in “All Of A Sudden” heel dichtbij komt, de pianopartij had zo op Plans gepast.

mij=Morr