In de jaren vijftig en begin jaren zestig was er niet zoveel ruimte voor frivoliteiten. Het decennium na de Tweede Wereldoorlog stond in het teken van wederopbouw, de Koude Oorlog en de daarmee gepaard gaande wapenwedloop. Om toch een beetje te kunnen ontsnappen aan de waan van alledag, bood muziek uitkomst. Of, om preciezer te zijn: bood exotica-muziek verstrooiing. Miljoenen luisteraars gingen vanuit hun luie stoel op reis naar verre oorden en hagelwitte stranden, wegzwijmelend bij de exotische klanken van bijvoorbeeld Les Baxter, Yma Sumac, Martin Denny en Esquivel. Ook in Nederland werd exotica gemaakt. Logisch, gezien het koloniale verleden van ons land. Wie in Nederlands-Indië of Suriname was geweest, bracht niet alleen de nodige spannende verhalen mee naar huis, maar zorgde er tevens voor dat er allerlei exotische muziekgenres in ons koude kikkerlandje werden geďntroduceerd. De nuchtere Nederlander viel als een blok voor het melancholische geluid van de steelgitaar, de steeldrum of de gamelan en liedjes over heupwiegende, donkerharige schoonheden en verloren liefdes. Bert Taken en Arjo van Loo (oftewel het Utrechtse duo Black Market Audio) hebben wekenlang in stoffige archieven doorgebracht, om uiteindelijk boven water te komen met een juweel van een verzamelaar: Dutch Exotica. Deze ruim 72 minuten durende, onlangs verschenen verzamelaar met lang vergeten exotica-tracks is een enigmatische muzikale fruitmand, waarbij je van de ene in de andere verrassing valt. Wat te denken van orkestleider Willy Langestraat (misschien beter bekend als Laguestra and his Cha Cha Cha’s), die in de jaren vijftig verslingerd raakte aan Arabische muziek en een handvol lp’s uitbracht, gevuld met een unieke potpourri van Oosterse en Indiase muziek? Of de Surinaamse (maar in Den Helder opgegroeide) Milly Scott, het Nederlandse equivalent van Yma Sumac? Pareltjes van Stef Meeder? De Kilima Hawaiians? Mallando met de Marinieskapel? Kunstfluiter Jan Tromp en accordeonist Johnny Meijer met zijn versie van ”El Cumban Chero”? Prachtig, prachtig en nog eens prachtig! Het cd-boekje is wat karig, maar daar staat tegenover dat je op de Dutch Exotica-site uitgebreide achtergrondinformatie over alle artiesten vindt, het speciaal voor deze verzamelaar geschreven artikel door exotica-kenner Francesco Adinolfi en bovendien fragmenten van alle nummers kunt beluisteren. Prachtig! Of had ik dat al gezegd?
mij=Sonic Scenery