Vinnie Moore (bekend van o.a. UFO) is een gitarist van het type ‘snel-sneller-snelst’. En als een dergelijke gitarist een instrumentale solo-cd uitbrengt, ontaardt dat vaak in irritant kijk-eens-mama-zonder-handjes gedoe. Gelukkig valt dat in dit geval erg mee. To the Core bevat elf stukken die elk een geheel eigen sfeer en opzet kennen, en zich nog het best laten omschrijven als ‘instrumentale liedjes’. Geen oneindig lange solo’s die nergens naar toe gaan, maar zorgvuldig opgezette arrangementen waarbij de grootste aandacht is besteed aan zowel de begeleidende partijen als aan het solowerk. De band om Moore heen (met o.a. Van Romaine in topvorm op drums) speelt strak en legt zo een stevige basis voor de kunsten van de échte ster van de plaat: de elektrische gitaar. Toegegeven, het is nog steeds ‘snel-sneller’, maar ‘snelst’ wordt slechts met mate ingezet, en da’s een hele opluchting. Moore gaat uiterst creatief om met zijn gitaarsound waardoor het allemaal heerlijk fris en afwisselend klinkt. Mijn enige punt van kritiek is dat hij zich iets te vaak bezondigt aan die gruwel der gruwelen: de fade-out, waardoor menig nummer in het niets verdwijnt. Stel nou dat je dat bij een recensie doet, d.n zo. ..t .r .l. vo… u..tz… d.. ..n ..c. ….
mij=Mascot / PIAS