Coen Oscar Polack (en Herman Wilken)

Ik ben totaal niet jaloers aangelegd als het om het materiële gaat. Ik geef geen fluit om auto’s, grote huizen, peperdure vakanties of luxe goederen en gadgets waar ik anderen wel eens mee zie pronken. Ik ben wél jaloers aangelegd als mensen de tijd hebben (of nemen, het is maar hoe je het ziet) om dingen te doen die ik zelf graag zou ervaren. Neem bijvoorbeeld Coen Oscar Polack. Erg rijk zal hij vast niet worden van de muziek die hij uitbrengt. Sterker nog, het is vaak helemaal geen muziek die hij releaset via Narrominded, het is het vastleggen en in digitale vorm verspreiden van opnames die hij doet in het veld. En dat veld is dan niet de drukke stad, nee dat veld is in dit geval het natuurreservaat de Blauwe Kamer en een collage van opnames die hij maakte in de bergen in India van zingende monniken en het dagelijkse leven aldaar.
Dan houdt het voor mij op qua praten van dit is een mooi liedje, of een mooi lickje, dan ga ik er gewoon voor zitten en luister geboeid. Het contrast tussen de in mij oren chaotische situatie in India (op The Skipping Monk) en de oase van semi-ordelijke rust in de opnamen in het Utrechtse natuurgebied vind ik dan wonderbaarlijk. Ja, je hoort mensenstemmen in die laatste, maar ze zijn gedempt. Als je geconcentreerd luistert hoor je de insecten om je heen zoemen, maar hoor je ook dat de tweeëndertig minuten geluid weldegelijk geknipt en geplakt zijn en geen gemakzuchtige knop-aan-knop-uit opname. Het maakt Geluiden uit De Blauwe Kamer tot een boeiend en dynamisch stilleven waarin je steeds weer nieuwe geluiden ontwaart.
Het verschil tussen deze twee releases en The Language of Mountains Is Rain de cd die Polack samen met Herman Wilken (ook de helft van Hydrus) is best groot. Het organische van de veldopnamen is hierin echter voor een fors deel vervangen door het elektronische van zelfgeschreven software. De twee laten in twee lange uitgesponnen tracks deze twee tegen elkaar opbieden. Het brengt me soms zelfs aan het twijfelen, of ik nu luister naar door software gecreëerde noise of naar kletterende regen. Bijzonder knap hoe de Polack en Wilken me steeds weer op het verkeerde been weten te zetten terwijl ze je heerlijk doen wegdromen.

mij=Narrominded