Lowlands 2009 – Napret: de lijstjes

Oké, Jnnk heeft wederom voor u de nabeschouwingen (vrijdag, zaterdag en zondag) geschreven, maar er waren meer FU-schrijvers op Lowlands 2009. Daarom nog een keer het beste, in de vorm van lijstjes. De Top 3 van File Under.

De Top 3 van DubbelMono!
1. Hank III & Jackass
De gevaarlijkste man van Lowlands, met voorsprong. Hank, een verlopen junk vol tatoeages en gekleed als een oude hardrocker, begon met cowboyhoed uptempo country te spelen. Halverwege werd de cowboyhoed verwisseld voor een truckerscap en de akoestische voor een electrische gitaar. Vanaf dat moment werd het een hardcoreshow, zo poepieruig dat alle andere stoere-jongens-acts gedegradeerd werden tot een theateract van een kostschool.
2. Wilco
Het zal ook eens niet: de op voorhand leukste acts (Tweedy & co. en Hank III) overlapten elkaar. Maar de driekwart die ik zag van Wilco waren fenomenaal.
3. Grizzly Bear
Vrijdagavond in de India: sfeervol en spannend.

De Top 3 van Stonehead!
1. 2 Many DJ's
Deze Lowlands bevatte velerlei en kleurrijke antwoorden op de vraag 'hoe doe ik een dj-set én presenteer ik hem leuk aan festivalpubliek'. Voor wat ik ervan gezien heb, liepen de antwoorden uiteen van de silent disco (matige dj's prutsen wat af in de duisternis) via Tiga, Pilooski, Kalkbrenner en Huoratron (standaard dj-set met enkel vage visuals als aankleding) tot Moderat (bijzonder sterke set met drie dj's achter tv-quiz-achtige pilaren). Nog meer moeite had Luciano gedaan met zijn AEther-project, waarbij zelfs zes dj's achter dat soort pilaren met zes kleuren led-verlichting aantraden, waarbij Luciano als de andere vijf orkestreerde met zijn rug naar het publiek. Je zag dus telkens kleurtjes aan en uit gaan. Jammer alleen dat het eindresultaat wel nog klonk als een willekeurige anonieme technoset. Absoluut een bijzondere vermelding verdient nog Kees van Hondt, waarbij werkelijk álles boven het publiek in het rond vloog: een oerwoud aan gebladerte, een complete dierentuin aan opblaasbeesten, banken, hekken, campingtafels, stukken vloer en diverse kliko's, al dan niet met mensen erin. Het was een gekkenhuis en de security werd tot wanhoop gedreven, maar in het publiek was dit veruit het beste feest.
Maar ik genoot het meest van 2 Many DJ's. Die hebben ongetwijfeld een sloot geld gekregen voor hun prime-time optreden in de Bravo, maar daar was dan ook echt veel werk van gemaakt. Bij elk nummer in de anderhalf uur durende set werden grappige Flash-achtige animaties vertoond bij de bijbehorende albumcover. Ik heb zoiets nog nooit eerder gezien. Je zag dus meteen welk nummer er nu weer door de Soulwax-molen gehaald werd, en de animaties waren ook echt hilarisch. In de Major Lazer-animatie had de coverneger bijvoorbeeld een bikini gekregen. Reden genoeg om meteen daarachteraan Windowlicker van Aphex Twin te doen… Je kunt je afvragen hoeveel van dit alles nu echt live tot stand kwam, maar een kniesoor die daarover gaat zeuren. Ook muzikaal zat het uiteraard bijzonder snor. Het Nederlandse publiek werd extra verwend met leuke remixen van “België” door Het Goede Doel en “Pa” door Doe Maar. Het enige minpunt blijft dat bepaalde fragmenten écht te kort zijn, zoals de intro van Billie Jean die als enige in de mix blijkt te zitten (exact diezelfde fout maakte overigens ook Boys Noize op zondag).
2. Grace Jones
Hier moet je gewoon bij zijn geweest. Grace Jones begon als een echte diva veel te laat (waar veel Arctic Monkeys-fans ongetwijfeld stevig van gebaald hebben), maar de uitloop was alleszins de moeite. Van een afstandje was het al prachtig om te zien hoe het licht met Grace speelde. Bijna voortdurend zat haar uitstekende band in het donker en deed zij iets in een spotlight. Hoepelen, wulps dansen, met een kristallen hoed heel langzaam bewegen, wat dan ook. De VPRO-regisseur mocht een intense show vastleggen en heeft getuige de beelden op de zijschermen ongetwijfeld het beste materiaal van heel Lowlands 2009 geschoten, maar de subtiele lichteffecten waren niet te bevatten. Dat viel me pas op toen ik eerst van een afstandje keek, en pas later de volle Grolsch-tent inging. Een groots spektakel. Voor zo'n ervaring bezoek je een festival.
3. Basement Jaxx
Net als The Prodigy was deze show eigenlijk bijna volledig een herhaling, maar eerder had ik de Jaxx gemist. Wat een show! Toen ik dit eenmaal gezien had wist ik waarom Kyteman me eerder op de avond eigenlijk weinig deed. Laat die blazers doen waar ze voor zijn: fuck de raps en die twintig man op het podium, en zorg in plaats daarvan voor een lekkere melodie om mee te funken. En dat er dan telkens stukjes tussendoor gejat worden van de Kings of Leon, Outlander en Fake Blood, boeiend! Deze band heeft genoeg hits om nog jaren door te feesten.

De Top 3 van Gr.R.!
1. Grace Jones
Of ik word oud, of ik ben altijd die disconicht geweest. Wellicht dat ik daarom de hype van Hank Williams niet snapte. En ik ben nog wel als laatste File Under scribent in het Country Music Hall of Fame geweest, waar zijn opa verafgood wordt. Maar anyway, Grace Jones dus. Zo gelikt als de pest, alles is gechoreagrafeerd, maar wat zat het puik in elkaar. Grace had er zin en wist zelfs nog een joint te scoren. Alle hits kwamen langs en geheel Lowlands met een geboortedatum van voor 1973 zag dat het goed was.
2. Wilco
Ook gelikt, maar dan anders. Jeff Tweedy heeft de wind er goed onder en grossiert als voorman van Wilco in gloedvolle melodieën. De hoogtepunten waren de nummers waarin de triple axe in stelling gebracht werd en het gaspedaal ingetrapt. Wederom geen vernieuwende act, maar pure pure klasse. En niets is geiler dan een slide…
3. The Airborne Toxic Event
Groots en meeslepend. En we waren nog maar net binnen. Een leuke violiste, dat zouden meer bands moeten en het vermogen om vanaf het begin het gas los te trekken. Natuurlijk hebben die jongens een jaren tachtig-echomachine in de kast gevonden, maar als je hem zo gebruikt dan is het goed. En zelden zal een liefdesdrama als Something Around Midnight zo intens door de India gespat zijn. Nog voor het eerste biertje was de dag alweer goed…

De Top 3 van Blink!
1. The Prodigy
Natuurlijk stelt het muzikaal misschien geen zak voor en zijn Keith Flint en Maxim Reality enge poseurs, maar als de hele Alpha op de snoeiharde beat staat te springen en het voorste vak bijna explodeert, dan moet die band toch iets goed doen.
2. Faith No More 2.0
Ik bleef maar kijken naar Mike Patton. Wat een heerlijk maniakale kop! En dan die grijzende mannen in pak bij hem op het podium. Onvoorstelbaar dat dit stelletje zo'n fantastisch optreden kan weggeven. Wat mij betreft komt er ook nog een Faith No More 3.0!
3. Florence and The Machine
Leuk mens en fantastische zangeres. De frisheid en originaliteit van Florence was een verademing na een uur lang stoffige rock van The Eagles of Death Metal.

De Top 3 van Sikkema!
1. Alberta Cross
Kort maar heftig lekker! Zo kort zelfs dat ze 'Leave Us Or Forgive Us' twee keer speelde. Ze hebben nog niet eens een cd uit, die komt pas halverwege september. Volgend jaar zullen ze vast niet meer in de Charlie geprogrammeerd worden.
2. Kaiser Chiefs
De enige 'grote' naam die het waarmaakte. Daar waar Kyteman, Arctic Monkeys en Snoop Dogg niet konden overtuigen, daar maakte de Kaiser Chiefs een mooi feest in de Alpha, de tent op z'n kop. Zoals het hoort!
3. Metric
De stem van Emily Haines is betoverend op cd, en op het podium is ze daarnaast ook nog eens ontwapenend. Zo speels als ze met het publiek omgaat, de manier zoals ze 'Stadium Love' introduceerde, ik vond het heerlijk!

De Top 3 van Jnnk!
1. Buraka Son Sistema
2. Grace Jones
3. Edward Sharpe & His Magnetic Zeros

De Top 3 van Ewie!
1. Hank III & Jackass
Er was een tijd dat ik alles wat met kuntry te maken had verafschuwde. Er is een tijd dat ik alles wat met metal en hardcore te maken verafschuw. Tussen de kuntry en mij is het goed gekomen. Tussen metal en hardcore lijkt het plots ook goed te komen, want was dat een show van Hank III & Jackass. Ze schijnen braaf begonnen te zijn. (gemist wegens voeten naar de EHBO). Hierna kon ik aanhaken en zag Hank III de cowboy uithangen. Je vindt zijn show niets of je vindt het geweldig. Ik vond het laatste het geval, waar op deskundige wijze naar een hardcore hoogtepunt o.l.v. Jackass toegewerkt werd. Prachtshow.
2. Edward Sharpe & The Magnetic Zeros
Misschien kwam het door het feestje van Babylon Circus de avond ervoor, maar ik was er klaar voor: nog een feestje. De Polyphonic Spree heb ik nooit begrepen, maar nu weet ik waarom. De echte Jezus is Edward Sharpe die met zijn negen Magnetic Zeros een heerlijke mix van gospel, folk en country liet horen. Soms teruggebracht tot nul was het intiem, andere momenten ging iedereen uit zijn of haar dak. Het leek allemaal uit de losse pols te gebeuren, maar ik geloof er niets van. De hippies zijn terug aan het front! 'Hash, hash'
3. Jessica Lea Mayfield
Over de nummer drie kan ik wel een boom opzetten. Them Crooked Vultures, Babylon Circus, The Sedan Vault, The Eagles of Death Metal en The Virgins, helaas zij grepen naast de eervolle plek. Wat een mager ding die Jessica, maar wat een gevoel in de liedjes. En wat is ze verlegen. De oude mannen die haar deskundig begeleiden zou ik echter niet vertrouwen, allen al door de pornosnor van de gitarist. De liedjes zorgden niet voor een feest, maar voor een nadenkmoment op Lowlands. Al had een tegengeknarsende gitaar het nog net even beter kunnen maken, ik vond het prachtig.

De Top 3 van Dennis!
1. Rolo Tomassi
Dé openbaring van 2009 voor mij. Baalde begin van het jaar als een stekker dat ik ze niet eerder opgemerkt had en ze daardoor ook gemist had tijdens Eurosonic, maar gelukkig heb ik dat inmiddels goedgemaakt. Van de drie shows die ik alsnog van ze heb gezien dit jaar was die tijdens Lowlands veruit de beste! Lang niet iedereen die bij de Charlie stond dacht daar hetzelfde over, maar ondanks dat er volgens sommigen 'geen lijn in leek te zitten', kon toch niemand het unieke geluid en de brute energie ontkennen die dit vijftal uit Sheffield op de planken bracht. Tien met een griffel!
2. The Prodigy
Totaaltheater! Zoals Rinus Michels ten tijde van het totaalvoetbal wist te vertellen dat voetbal oorlog is, hebben de mannen van The Prodigy blijkbaar een soortgelijke opvatting over muziek. Wat een geweld en wat een show! Na het schieten van de eerste drie nummers heb ik met verbazing buiten de Alpha staan kijken naar de rest van de show en kon mijn ogen ook bijna niet geloven toen ik de enorme menigte aan mensen zag, die buiten de overvolle tent (tot aan het meertje!) stond te kijken. Indrukwekkend gezicht was dat…
3. De Staat
Misschien is het wel een beetje Knooppunt-Arnhem-Nijmegen's chauvinisme, maar De Staat gaf toch wel een heel erg overtuigende show weg in de Grolsch. De mannen hebben het biertje na afloop ook meer dan verdiend! Stond echt met kippenvel op de armen te kijken en te luisteren. Heerlijk ook dat we in Nederland zo'n band als deze hebben die echte internationale potentie heeft. Volgend jaar op Glastonbury!