Lowlands 2009, Voorpret

Lang geleden waren er Mongoolse strotzangers op tv. Niet lang daarna was mijn vader jarig. Hij wilde een cd van die Mongoolse strotzangers. Ik naar de platenboer. Ik zeg: “Heb je een cd van Mongoolse strotzangers?” Het duurde even, maar dat had ie. Huun Huur Tu, geloof ik. Pleitbezorgers van de typische Mongoolse strotzang. Geloof het of niet, mijn vader heeft – en ik woonde nog thuis – die cd grijsgedraaid. Mijn broertje zingt inmiddels een aardig potje strotzang mee. Wij geloven hem niet, maar hij zegt dat het echte strotzang is. En nu, jaren later, staan er Mongoolse strotzangers (uit Peking, maar dat mag de pret niet drukken) op Lowlands. Het moet niet gekker worden, mijn vader zal jaloers zijn. Ik ben het aan mijn vader verplicht om zondag om tien voor tien in de Lima naar de strotzangers te gaan luisteren. En voor de rest doe ik lekker waar ik zelf zin in heb.

Lowlands 2009 moet de Lowlands worden van de verrassingen. Want hoewel er een aantal namen bijgekomen is van bands die ik toch zeker even wil gaan checken, word ik dit keer niet meteen al moe van het op en neer lopen. Op en neer lopen lijkt voor veel mensen toch al minder te zijn geworden. Im grossen und ganzen is het Lowlandspubliek in twee delen te splitsen: de alphagangers en de bravobeesten. Rock en dance. Nu de X-Ray eindelijk groter is geworden en verplaatst is naar de plek waar vorig jaar nog de Lima stond kunnen de elektronicaliefhebbers aan een kant van de hemelpoort blijven. En dat geldt ook voor de poprockers aan de andere kant. Veel mensen zullen echter van twee walletjes willen blijven eten. Ik ook. En u waarschijnlijk ook. En waarschijnlijk heeft u al lang uw route uitgestippeld waar u dan vervolgens onder druk van vrienden, bier, tijd, poepdrang of anderszins weer van af gaat wijken. Dus ik vertel u niet dat u wellicht bij de Arctic Monkeys zou willen gaan kijken omdat Josh Homme die nieuwe plaat heeft geproduceerd (en dat hij daarom misschien wel erbij is en Them Crooked Vultures dus wel speelt…). Nee, hier alleen enkele andere tips.

mij=Door: jnnk
Vrijdag
1. Spinnerette (Charlie, 20.15)
Nog een reden waarom superband Them Crooked Vultures het nog lege gat vult: Brody Dalle, de vrouw van Josh Homme, is er ook. Maar dat doet er weinig toe. Spinnerette is best wel gaaf: een stoere frontvrouw die met vuig rockende gitaren toch slepende popliedjes maakt. Rock'n'Roll van de bovenste plank. Hoera.
2. La Roux (India, 14.45)
Op een festival kun je maar beter goed beginnen. Niet halfslachtig erin komen, maar gewoon meteen dansen op lekker makkelijke synthpop. Schijnt La Roux te zijn. Lekker eighties. Het hoeft niet altijd esthetisch. (Laat dit het motto zijn!)
3. Bomba Estéreo (Lima, 18.30)
Als de zon nog niet schijnt – want die eerste dag moeten we toch ook het weer bespreken van deze editie van Lowlands – dan gaat ie dat wel doen bij de zomerhit “Fuego” van deze band. Superhip met je kont schudden. Lekker.
4. Grizzly Bear (India, 22.00)
Al bijna te groot voor dit lijstje. En bijna te gevoelig voor een festival. Net als Bon Iver en Beirut. In de India moet dat echter lukken. De intiemste tent van de grote tenten.

5. Micachu & The Shapes (Charlie, 14.35)
Daar staat ie weer, de kleine Charlie tegenover de reuze Alpha. De Calimero van het festival. Maar fijn. En het enige overgebleven openluchtpodium. Vorig jaar herbergde het een van de optredens uit mijn top vijf (Los Campesinos!). Deze Britten krijgen van mij een kans. Ze maken leuke liedjes. Leuke liedjes, het codewoord van de Alpha. Uitprobeerbandje van de dag.
(Leukste grote namen: Lily Allen, Bon Iver, Beirut, Dizzee Rascal)
(Leukste non music item: Mario Queen of the Circus.)
Zaterdag
1. Lady Sovereign (X-Ray, 18.45)
Stoerder nog dan Brody. Grimeprinses van de wereld. Lijkt me fantastisch live. En ik heb mijn hoop gezet op een grotere rock'n'roll-act dan op de eerste dag. Billenschuddende – ja, er wordt wat afgeschud deze Lowlands en u kunt mij er aan herkennen – rock'n'roll welteverstaan.
2. Patrick Wolf (India, 14.40)
Vorige keer speelde Wolf laat op Lowlands. Toen hij aan zijn rustige liedjes wilde beginnen, besloot hij dat niet te doen en een feestje te bouwen. Laat het nu mooi weer zijn en laat Patrick naast zijn partyhits ook zijn mooie ballads en bezwerende luisterliedjes doen. Dan krijg je een heel ander soort feest.

3. Hank III & Assjack (India, 20.00)
Geboren met de Jack Daniels aan zijn lippen. Grootste idool van de mannen van de platenboer waar ik werkte. Ik ben ermee doodgegooid en niet voor niks. Muziek is rock'n'roll. Hank III is de belichaming daarvan. Vergeet Hank Williams I, hier is Cowboy Hank III.
4. Fever Ray (Bravo, 21.45)
Serener en knerpender kan de stem niet zijn. Hoewel ik aan “Heartbeats” blijf denken. All the time. Dit optreden in de Bravo bij het vallen van de avond zou wel eens spannend en betoverend kunnen gaan werken. Het is nog geen feest, eerst de verwegsynthpop van Fever Ray nog verwerken. Om in te blijven hangen.

5. Devotchka (Lima, 16.15)
Ach, niet de eerste keer dat ik Devotchka zal zien, maar wat is het toch een fijn bandje. Een bandje dat niet alleen stijlen van muziek samenbrengt, maar ook mensen. Iedereen die bij deze indiezigeuners is, bij deze mariachimannen en -vrouw met bombardon, die zal gelukkig de tent uitlopen.
(Leukste grote namen: Kyteman's Hip Hop Orkest, Benjamin Herman, Wilco, Basement Jaxx, Vitalic)
(leukste non music item: Nooit begrepen waarom je op Lowlands naar de film moet, behalve nu: ga Man on Wire (Echo, 16.50) zien. De mooiste documentaire die de laatste tijd gemaakt is.)

Zondag
1. Hanggai (Lima, 21.50)
Daar zijn ze, mijn strotzingende Mongolen. Ik ben benieuwd.
2. Florence + The Machine (Charlie, 19.15)
Lekker bandje voor de zondag. Voor als je er bijna genoeg van hebt. Als opwarmer voor Grace Jones (die ik niet wil missen). Lieve indieliedjes van een lief en soms een beetje stoer meisje. Daar heb ik op zondag wel oren naar.
3. Kitty, Daisy & Lewis (Lima, 14.40)
Het kan mij niet fifties genoeg. Alles wat ik tot nu toe van deze drie te weten ben gekomen ademt fifties. Guitige rokjes en strikken in het haar. Geef mij deze drie Britse bengels.
4. Fanfarlo (Charlie, 14.00)
Vroeg op de dag. Ik mis nog iets lieflijks. Dit is het te ontdekken indiebandje van vandaag. De referenties (Sufjan Stevens, Belle & Sebastian) zijn veelbelovend voor de liedjesmensen onder ons. Voor liedjesmensen is het sowieso een goede dag.

5. Baskery (Lima, 20.10)
Alleen die beschrijving in de Lowlandskrant al: ‘Punkheet geserveerde countryblues, bereid door drie Zweedse zusjes. Sensatie!' Ik ben vooral benieuwd of die zusjes de sensatie zijn of dat punkhete ding dat ze doen. Maar Zweeds en countryblues, dat wil ik graag met eigen ogen zien.
(Leukste grote namen: Snoop Dogg, Grace Jones, Calexico, Peaches, Bloc Party)
(leukste non music item: Robert Vuijsje/Ivo Victoria (Magneetbar, 17.20). De een, die over negerinnen met dikke tieten heeft geschreven en de helft van Nederland daarmee boos heeft gemaakt, die doet me niet zoveel. Wel erg benieuwd ben ik naar Ivo Victoria, die een week na Lowlands zijn debuutroman mag presenteren aan het grote publiek. De debuutroman die hij op basis van een kort verhaal mocht schrijven. Het blijft een ding.)
Een paar gekke keuzes van de organisatie. Aux Raus om 14.10? Is dat niet te vroeg voor blote billen? The Whitest Boy Alive in de Bravo? Is die tent niet te groot voor Erlend Oye en zijn kornuiten? En is de Charlie niet te klein voor Jack Penate? Dat mag de pret niet drukken: een uitgestippelde route voor Lowlands bestaat alleen bij de gratie van het ervan af kunnen wijken. Als iets niet is wat je verwachtte? Dan is er heus iets anders. En als er niets muzikaals anders van je gading is? Ik heb besloten ook eindelijk eens de sauna annex zweethut bezoeken aan de andere kant van het water. Als die er nog is. Lowlands is niet voor niets niet alleen maar muziek.
Tot op Lowlands! Je kunt me volgen via http://www.twitter.com/jnnk. En natuurlijk volgen hier rond de middag telkens de dagelijkse verslagen.