Vorig jaar werd ik danig verrast door de instrumentale rock van het Franse gezelschap Mörglbl (spreek uit: Morgulbal). Fraai gitaarwerk van gitarist Christophe Grodin, een ritmesectie die heel wat meer doet dan de maat aangeven (Ivan Rougny nog steeds op bas en de nieuwe drummer Aurélien Ouzoulias) en dat in fusionachtige stukken die verrassend coherent zijn. Jäzz For The Deaf heet hun nieuwe album en ze gaan lekker verder waar ze de vorige keer ophielden. Nou ja, iets minder grappen en grollen en iets minder exotische uitstapjes, maar niet minder fraai of interessant. Het is simpelweg meer een rockalbum. Dat is bepaald geen onbekend terrein voor Grodin, die naast Mörglbl ook nog in twee metalbands zit. Denk aan het instrumentale werk dat doorgaans op Steve Vai’s Favored Nations-label uitkomt en je hebt een goed idee van wat er op dit album te horen is. Het is waar, dat is muziek die slechts een kleine groep aanspreekt, maar voor de liefhebber is dit Jäzz For The Deaf niet te versmaden. Zoals gezegd zijn de songs coherent en daarmee is de valkuil in het genre omzeild. Bovendien durf ik de stelling wel aan dat Grodin vaardiger is dan menig collega in het genre, vooral omdat hij ook gas terug kan nemen in plaats van steeds zijn technische vaardigheden te etaleren. Jäzz For The Deaf, heerlijke fusion voor de rest.
mij=The Laser’s Edge / Bertus