Mocht je iemand zien lopen met een Jay Reatard t-shirt dan zou je ondergetekende voor je kunnen hebben. Nadat ik vorig jaar aangenaam verrast werd door Singles 06-07 zag ik uit naar zijn opvolger Matador Singles 08. Ik – shame shame – had tot dan nog nooit van de ‘brave’ man gehoord. Na deze opvolger was het duidelijk: Ik werd langzaam verslaafd. Dus werd er een cd gekocht van zijn eerdere band The Lost Sound en een kaartje voor een optreden. Deze vielen niet tegen, maar wat ik wel ontdekte was dat hij, Jimmy Lee Lindsey zoals hij eigenlijk heet, er niet ruiger op werd. Een van de verdere problemen bij Reatard is dat hij ongelooflijk productief is. Zijn releases zijn qua aantal bijna niet bij te houden. Zo was er dit jaar al een single en een verzamelalbum, al telt dat laatst uiteraard niet echt. Het echte werk is een album getiteld Watch Me Fall dat volgens de aankondiging een echt album is en geen verzameling van singles. Qua sfeer zoekt onze post-punker het wat meer in de seventiesrock, zoals aan T-Rex. Uiteraard razen de nummers weer voorbij. Er blijft echter iets bij mij hangen: was dit het nou? Niet dat het slecht is, maar echt verrassend is het niet meer. En ook niet alle liedjes zijn even sterk in mijn beleving. Ik zou toch niet Jay Reatard-moe zijn?
mij=Matador / V2
Ik kreeg zojuist een sms dat Jay zou zijn overleden. Weet er nog niet het fijne van maar als het waar is is het zeer zonde. Heb de man een aantal jaar terug op Metropolis de sterren van de hemel zien rocken. Was indrukwekkend.
Blijkbaar klopt het:
http://www.matadorrecords.com/jay_reatard/