Muse – The Resistance

Muse - The ResistanceMet The Resistance heeft Muse hét album afgeleverd waarvan ik al sinds Origin of Symmetry hoopte dat ze het ooit nog zouden maken. Zo, da’s eruit! Net zoals de cd vanaf de eerste seconde vol vuur van start gaat met Doctor-Who-on-the-dancefloor-stamper “Uprising”, zo gooi ik er ook maar meteen mijn conclusie tegenaan. Maar hoe kom ik tot dit besluit? Welnu, de cd is avontuurlijk, afwisselend, eclectisch, melodieus, energiek, intens, bombastisch, eh… ik bedoel BOMBASTISCH!!!, en vooral compleet muzikaal ontremd. Fans van het eerste uur die Muse waardeerden om hun compacte, energieke rocknummers met veel overstuurde gitaar en hysterische zang zouden het wel eens moeilijk kunnen krijgen: de nadruk ligt ditmaal meer dan ooit op toetsen, en dan vooral de piano. Hoewel er hier en daar nog wel een gitaar-riff te horen is, en als je goed luistert zelfs een heuse solo, zijn het toch de symfonische klanken die hoogtij vieren. Compleet met orkest, Arabische toonladders, Chopin én een klarinet. Hierdoor is het bandgevoel wel een beetje naar de achtergrond geschoven: dit is vooral knutselmuziek uit de studio. Ach het zal wel… Ik kan als luisteraar niets anders dan mezelf overgeven aan deze frontale aanval op je muzikale gestel. Zo resulteerde de eerste luisterbeurt ‘s avonds laat in een compleet slapeloze nacht waarin alles weer even op zijn plaats moest vallen. “Wat lag jij te spoken vannacht?”, klaagde mijn echtgenoot ‘s ochtend nog bij het ontbijt. “Beetje gammel en een droge keel” stamelde ik ter verdediging. Maar de waarheid is dat mijn strijd in het verzet meer van me vergt dan ik wellicht wil toegeven…


mij=Warner

11 reacties

  1. Stonehead

    Precies. De Queen-invloeden blijven gelukkig beperkt tot “United States of Eurasia” (béétje goedkope poging van Muse om met zo’n titel ook in de VS de aandacht te krijgen die de band verdient, maar ja). Met “MK Ultra” en “Undisclosed Desires” zijn er ook weer wat fijne ‘normale’ Muse-songs maar toch… die driedelige symfonie is COOL. Dit zou zomaar eens een jaarlijstplaat kunnen zijn…

  2. ivo

    Een heeeeerlijk over de top album. Mis af en toe die knetterharde Muse-gitaard, maar dat wordt ruimschoots gecompenseerd door de musikale schoonheid van dit album. Zelfs de 3-delige Exogenesis gaat er in als koek……… wie had dat gedacht!!! Voor het concert in Köln zijn nog kaarten….. en die heb ik!!! Het is een eindje rijden, maar dan heb je ook wat!

  3. liffey

    Dit vond ik over resistance:
    In the book 1984 the 2 characters have an illegal relationship under a tyranical, government. Their love is their resistance in the book. The reference to “the thought police” also ties directly to 1984.

  4. Adri Rovers

    Toen ik deze Muse-cd voor het eerst hoorde, vond ik Undisclosed desires het mooiste nummer ervan. Maar toen ik een maand geleden uit de platenkast van mijn vader, de LP Lament van Ultravox leende, herkende ik daar op de vierde track; Lament een melodielijn, waar die van Undisclosed desires verrassend veel op leek.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Terug naar boven