Lef! Dat heb je denk ik wel nodig om als volkomen onbekende te solliciteren naar de baan van leadzanger in een band met een roemrucht verleden als The Stranglers. Toch is dat precies wat deze Paul Roberts in 1990 deed. Zestien jaar toerde hij de wereld rond, helaas in een qua plaatverkoop niet erg succesvolle periode voor die oude punkratten. Kleine Britse top 50-hitjes als “Heaven or Hell” en “Big Thing Coming” werden gedragen door Roberts’ stemgeluid, maar de gigs vormden de hoofdmoot van de dayjob. Lef heb je ook nodig om dat gespreide bedje weer uit te stappen maar dat heeft deze “Londoner” toch gedaan om eindelijk zijn eigen “ik” aan muziekliefhebbers wereldwijd te kunnen presenteren. Paul Roberts staat dus weer op eigen benen en is met allerlei projecten bezig (zelfs musicals en acteren) en, na een carrière van bijna twintig jaar, is dit eindelijk zijn eigen debuutalbum. States of Play verzamelt allerlei tracks die hij de afgelopen jaren opnam met hulp van o.a. Waterboys-toetsenist Richard Naiff. Het stemgeluid van Roberts baant zich een weg door rock songs als “8 Days”, “Wrong Connection” en het radiovriendelijke “Can’t Stop”. In ballades als het sfeervolle “New Mourning Town” en “Sad Soft Lullaby” (kan zo op de Radio 2 playlist kan worden toegevoegd) komen de jaren tachtig wel heel nadrukkelijk om de hoek kijken. Bovenal toont Roberts dat hij, ook zonder zijn beroemde ex-werkgevers, een album lang kan boeien met dynamische en sfeervolle muziek zonder flauwekul.
mij=Lumi Entertainment / Import