Porcupine Tree – The Incident

Even een mededeling vooraf: The Incident is mijn eerste kennismaking met Porcupine Tree, een band die al heel wat jaren meegaat en waarover al behoorlijk wat geschreven is op File Under. Tijd voor een onderzoek van hun eerdere werk zou je zeggen, maar ik heb er bewust voor gekozen dit niet te doen. Dus niet gehinderd door enige vorm van voorkennis begon ik aan het beluisteren van de nieuwste dubbel-cd van de band rondom Steven Wilson. Een week en vele luistersessies verder moet ik zeggen dat het steeds moeilijker wordt een eenduidige mening over deze muziek te vormen. Dat heeft voornamelijk te maken met het feit dat het een dubbel-cd betreft. Het zit zo: de eerste cd bevat een conceptueel werk van 55 minuten, verdeeld in 14 stukken die op een zeer natuurlijke manier in elkaar overlopen. De sfeer van de muziek is vooral duister en dreigend, waarbij heftige passages worden afgewisseld met bloedstollend mooie verstilde momenten. Met name hier krijgt ook de akoestische gitaar de kans zich te laten horen. Je hoort de voorliefde van Wilson om met geluid te knutselen door heel het werk heen, zonder dat het ook maar een moment geforceerd overkomt. Hij heeft een ietwat vlak stemgeluid, maar dit maakt zijn zangpartijen ook ontspannen, zodat ze de muziek nooit in de weg zitten. Het prachtige, melodieuze “I Drive The Hearse” sluit de eerste cd perfect af, en laat de luisteraar verbijsterd achter. Maar Porcupine Tree vond dat blijkbaar niet genoeg, dus worden we op de tweede cd nog getrakteerd op vier losse stukken met een totale speelduur van (slechts) 20 minuten. Mosterd na de maaltijd helaas, want hier gebeurt naar mijn smaak niets meer dat het niveau van de eerste cd kan halen. En hierdoor werpt deze toegift toch ook wel een beetje zijn smet over de prachtige suite die eraan vooraf ging. Vandaar mijn twijfel. Maar toch, mijn tot voor kort nog wanhopig lege jaarlijstje voor 2009 heeft er met de eerste cd van deze dubbelaar waarschijnlijk een kandidaat bij, en ik beloof hierbij plechtig dat ik ook het oudere werk van Porcupine Tree ga beluisteren. Precies zoals Storm het al voorspelde toen hij mij vroeg deze cd te recenseren: ‘nieuwe band voor je, maar wel je ding’.

mij=Roadrunner / CNR