Ik sta bij het kopieerapparaat. Mijn telefoon gaat. Ik moet lachen om de mededeling van mijn iPhone. Volgens hem kunnen het maar liefst drie verschillende mensen zijn. Wel van dezelfde platenmaatschappij. Dat valt weer mee. Het blijkt degene te zijn die ik als laatste aan mijn adresboek toegevoegd heb. Hij bedankt me allervriendelijkst voor de positieve recensie van vanmorgen op File Under van de nieuwe cd van Coparck. Vervolgens vraagt hij: ‘Wil je morgen komen kijken in de Melkweg bij de cd-presentatie? Het wordt hartstikke tof. Eric Vloeimans en zijn trompet komen ook. En Awkward I is het voorprogramma. Ook geweldig.’ Ik zeg dat ik graag was komen kijken, maar dat mijn agenda dat echt niet toestaat op dit moment. Dan denk ik aan onze trouwe lezers en zeg: ‘Maar ik wil met alle plezier enkele van onze lezers sturen, die komen altijd graag naar dit soort gelegenheden!’ Hij zegt het een prima idee te vinden en stelt voor drie keer twee kaarten ter beschikking te stellen. Ik zeg dat het voor elkaar komt. We groeten elkaar en ik loop van het kopieerapparaat naar de computer en tik een stukkie zodat jullie morgen met je neus vooraan kunnen staan in de Melkweg.
Insturen kan niet meer nu. Dat optreden was vroeger en zo.
mij=Door: Storm