Fedaden – Broader

Je kunt moeilijk beweren dat Björk‘s Drawing Restraint 9 een belangrijke plaat is in ‘t oeuvre van de IJslandse diva, maar klaarblijkelijk heeft de soundtrack toch z’n sporen nagelaten bij de electro-musicus Denis Fedabaille aka Fedaden. Hij opent met twee tracks die dezelfde harp-achtige basis kennen en in het daarvan meest geslaagde “Danseur Inutile” neemt de mij onbekende vocalist Dominique A smaakvol mompelend de honneurs waar voor Will O(ldham). Eveneens met klem aan te raden voor liefhebbers van de IJslandse producer Valgeir Sigurðsson, maar dat is logisch, aangezien die man zo’n beetje Björk’s rechterhand is. Na deze melancholische start zoekt Fedaden toch enigszins verrassend de (duidelijk Franse) danshoek op. Hij brengt de ‘d’ in ‘idm‘ naar voren, met beats die in een steady tempo vooruit marcheren en dreunende baslijnen. Zijn drukke Plaid-achtige melodieën zijn al even behapbaar, al zijn ze vaak wel avant-gardistisch van geluid. In de titeltrack klinken de synths als een gigantisch koor van zoemende en kirrende insecten, terwijl in “Key” boormachines het op een zingen zetten. Broader zit qua opzet uitgekiend in elkaar, de hardere momenten worden gevarieerd met lieflijk muziekdoos-getingel en als de luisteraar na een uurtje moe dreigt te worden, zegt Fedaden ‘geeft niks’ en is ‘t slot gereserveerd voor twee soezende ambient-tracks.

mij=Nacopajaz