Happy accidents, wie houdt daar nu niet van? Zo was ik onlangs aan het zoeken naar wat de Australische muziekpers en bloggers te melden hadden over de nieuwste Augie March. Eind vorig jaar reeds verschenen, maar ik had ‘m helaas over het hoofd gezien. Tijdens die zoektocht stuitte ik op een aantal lovende recensies betreffende het negentienjarig singer/songwriter-talent Lisa Mitchell. Nu ben ik er nooit vies van om daar een luisterpoging aan te wagen. Een bezoekje aan haar MySpace-pagina was genoeg om mij ervan te overtuigen om haar album Wonder meteen maar te bestellen. Een hele jonge Lisa werd in 2006 nog zesde bij Australian Idol. Sindsdien heeft ze via het uitbrengen van een tweetal goed ontvangen EP’s in haar thuisland al aardig wat muziekliefhebbers voor zich weten te winnen. Dat schiep hooggespannen verwachtingen. Met haar onweerstaanbare debuutalbum Wonder lost ze die echter moeiteloos in. Mitchell schrijft het type liedjes met spitsvondige teksten dat je in sympathieke indie-films hoort langskomen (en waarvan vervolgens de titel onleesbaar snel op de aftiteling voorbij komt). Gegarandeerd dat je het aanstekelijke “Neopolitan Dreams” voorlopig niet meer uit je hoofd krijgt, door de kamer danst bij “Oh! Hark!” en bij “Red Wine Lips” ook vindt dat ze daar wel heel erg dicht in de buurt van Feist komt. Kippenvel kan worden opgedaan bij “Pirouette”, “Love Letter” en “Valium”. Niet in de laatste plaats door Lisa’s altijd oprecht klinkende stemgeluid, dat klinkt alsof we hier met het jongere zusje van niemand minder dan Fileunder-favoriet Emiliana Torrini te maken hebben.
mij=Import / Sony
Ik kan het album ook zeer waarderen. Favorieten hier zijn ‘Love Letter’, ‘Coin Laundry’, ‘Neopolitan Dreams’ en ‘Animals’ (en eigenlijk ook ‘Pirouette’). Een paar tracks doen mij niet zoveel, maar ik luister haar steeds vaker :).
Kijk dit zijn de fijne file under tips! thx.
Een juweeltje van een album. Deze meid heeft een pracht van een stem (wat moet dat nog worden als ze 4-5 jaar ouder is?) en kan meer dan alleen een enkel kunstje.
Niet alles is even origineel: een nummer als Red WIne Lips doet sterk denken aan het album ‘A book like this’ van Angus & Julia Stone, ook als van Down Under.
Maar verder… niets dan lof!