Volgens mij zijn er nog niet veel of misschien wel helemaal geen films besproken op File Under. Wij richten ons op muziek en in dat genre zijn niet zo heel veel films die de bioscoop halen. In de wat meer alternatieve cinema kun je nu Taking Woodstock bekijken en die gaat – oh wat verrassend – over Woodstock. Het is echter geen muziekfilm. Die was er al 38 jaar geleden. Taking Woodstock is een film van Ang Lee (o.a. Brokeback Mountain) die het verhaal vertelt van Elliot Tiber, die zo gek was om een folkfestival te willen organiseren om inkomsten te vergaren voor het noodlijdende hotel van zijn ouders. Als hij inhaakt op een krantenbericht van een buurgemeente waar het hippiefestival wordt geweigerd dan haalt hij Michael Lang en zijn mede-organisatoren naar Bethel. De rest, Woodstock, is geschiedenis. De film is geen documentaire, maar een luchtig gehouden komedie. Dit doet Lee door grappige types aan het verhaal toe te voegen. Soms is het wat geforceerd en ik betwijfel of dit klopt met de werkelijkheid, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik er meestal om kan lachen en dat heb ik niet snel bij Amerikaanse films. Wat het sterkste uit de film naar voren komt is het geloof in de vrijheid en wat dat met een mens kan doen. Zo lacht de moeder van Elliot als ze apestoned met haar man danst en gaat de wat naïeve kunstenaar Elliot Tiber om voor drugs. Maar bovenal kwam ik met een ‘big smile’ uit de bioscoop en dat lijkt me genoeg reden om de film aan te bevelen. Al word je als kijker aan het eind van de film wel weer op de plaats gezet: zo mooi als toen zal het nooit meer worden.
mij=A-Film