The Very Best. Grappige en verwarrende bandnaam. Winamp’s database schrijft de plaat toe aan diverse artiesten, maar het is toch echt een soort van groep: te weten een samenwerking tussen Esu Mwamwaya, een zanger uit Malawi en het Britse producersduo Radioclit. Deze combo zorgt voor een zeer gevarieerd geluid en (zodoende) een mixtape-sfeer, dus zo vreemd is de gedachte van een Afrikaanse hitparade-compilatie eigenlijk niet. Warm Heart Of Africa staat vol dansbare liedjes, maar waar het verwante Buraka Som Sistema zich duidelijk enkel richt op het opjutten van feestjes en het schudden van de billen is hier de invloed van indiepop duidelijk te ontwaren. Dat vertaalt zich ook in twee van de meest voorspelbare gastspots aller tijden. Ezra Koenig, inderdaad die van Vampire Weekend, zingt gezellig mee op de zeer geslaagde titeltrack en M.I.A. rapt wat ongeïnspireerd in “Rain Dance”. Al eerder klinkt het bravourevolle “Chalo” trouwens als een liedje dat net als M.I.A.‘s “Paper Planes” prima op de soundtrack van Slumdog Millionaire had gepast. Het allerleukste aan dit album is echter dat ik voor ‘t eerst in jaren weer eens aan Wes dacht. Wie? Wes Madiko, een Kameroenese eendagsvlieg die in 1997 een megahit scoorde met “Alane”. Diens goedkope eurodance-sfeer is hier o.a. in mijn favoriete track, het bezwerende “Mfunu” te vinden.
mij=Moshi Moshi / V2