Voor een artiest lijkt het almaar belangrijker te worden om je muziek via een TV-serie of film te pluggen. Zit je in de goede serie op het juiste moment, dan heeft dat vrijwel gelijk invloed op je verkopen. Alexi Murdoch lijkt precies de juiste persoon te hebben die zijn muziek promoot bij producers van TV-series en films, want alleen al zijn song “Orange Sky” kwam voor in The O.C., House, Prison Break, Ugly Betty, Dirty Sexy Money, Ladder 49 en Garden State. Je kunt het als artiest beroerder treffen. En als je het mooie liedje hoort, dan verbaast het je niet. Het laat ruimte voor interpretatie, roept beelden op en is niet te vol. Een gouden combinatie. Het liedje wordt nu opnieuw gebruikt door Sam Mendes in de soundtrack van zijn film Away We Go. Het is een beetje een rare soundtrack, want het gros van de tracks bestaat uit songs van Murdoch. Daarvan zijn er bovendien flink wat al eerder verschenen op zijn debuut-cd Time Without Consequence 2006) en zelfs de EP Four Songs uit 2004.
Tenzij je behoefte hebt aan oudjes van George Harrison (“What is Life”), The Stranglers (“Golden Brown”), Bob Dylan (“Meet Me In The Morning”) en The Velvet Underground (“Oh! Sweet Nuthin'”) zou ik dan ook altijd Time Without Consequence verkiezen boven de soundtrack van Away We Go. Het komt dus goed uit dat die cd nu alsnog hier in Nederland uitgebracht wordt. Op Time Without Consequence tovert Murdoch binnen een paar tellen de naam Nick Drake je grijze massa in. Murdoch heeft diezelfde gedempte, tikkie weemoedige stem en de hoofdmoot van de begeleiding is zijn gedempte akoestische gitaar, al speelt er wat meer op de achtergrond wel degelijk een sobere band die af en toe (in “Home” bijvoorbeeld) even uit zijn kooi mag. Dat zijn de beste momenten van Murdoch wat mij betreft. Het verschil met Drake is namelijk wel dat Murdoch niet voortdurend weet te boeien, zoals Drake bijvoorbeeld wel deed op Pink Moon. Ik had al luisterend nog wel eens de neiging om weg te dromen omdat de nummers me die kans gaven. Maar die ruimte in songs, dat is wat TV- en filmmakers volgens mij juist zoeken om er hun eigen invulling aan te kunnen geven. Dat Murdoch bij hen zo geliefd is, verbaast me dan ook niets.
mij=Nettwerk / Munich