Zo ongeveer elke streek in Nederland heeft wel zijn muzikale dialecthelden onder het motto: Hou het zo dicht mogelijk bij de basis om jezelf zo goed mogelijk duidelijk te maken. En de bevolking zit hier echt op te wachten. Ook België heeft zijn dialecten en is meer dan de abstracte tweedeling Vlaams en Frans. Claude Perwez alias Dr. Kloot Per W, een oude Belgische rocker (geboren in 1955) met een lange staat van dienst, is zo iemand die zo’n dialectplaat uitbrengt. Voor het eerst in zijn carrière overigens. Hij heeft de gemeente Tervuren zover gekregen dat ze deze financieel mogelijk maken, en als ik het taaltje zo hoor is dit helemaal terecht: de cd Sloppel Terveure staat behoorlijk ver af van het Vlaams zoals wij ‘Ollanders dat kennen. De teksten zijn moeilijk te volgen, zelfs voor iemand als ik die meestal geen problemen heeft met het verstaan van dialecten. Helaas biedt het bijgesloten boekje weinig uitkomst om de precieze betekenis te achterhalen, al kan ik het in hoofdlijnen volgen. De muziek is grotendeels door hemzelf ingespeeld met hier en daar wat hulp. De meeste nummers schreef hij ook zelf, al staan er ook bijzondere covers op. Sloppel Terveure is een typische luisterplaat met invloeden uit de blues-, folk-, pop-, punk- en singer-songwriterswereld. Dat is een hele handvol en om er namen aan te koppelen noem ik een Tom Waits, Bob Dylan, Ray Davies, maar ook een Laïs, Plastic Bertrand of een André Manuel. Een vreemd, maar bijzonder muzikaal dialectalbum.
mij=Tervuren / Bertus