Ook al zijn ze er al een dikke 22 jaar geleden mee gestopt, ik krijg nog altijd een licht nerveus gevoel van opwinding als ik hoor dat een van de oud-leden van Hüsker Dü iets nieuws uitbrengt. Grant Hart was in dat legendarische trio (ooit the Beatles van de punk genoemd) zeg maar de McCartney van het stel. Puntige popsongs zonder flauwekul maar met een heerlijke drive. Met zijn solowerk en zijn bandje Nova Mob is Grant nooit ver van dat pad afgedwaald. Rechttoe-rechtaan en vooral recht uit het hart. Hot Wax heeft aardig lang op zich laten wachten, tien jaar om precies te zijn. Het nummer “Schoolbuses are for Children” circuleerde al een tijdje op het internet en is eigenlijk ook gelijk het hoogtepunt. Met zijn rollende melodie is dit een liedje dat zich zeker kan meten met hoogtepunten uit het verre verleden als “Pink Turns to Blue” en “Sorry Somehow”. Ook “Barbara” is een opvallend mooi liedje waar Hart’s rasperige stem zich vermengt met een muzikaal tapijtje uit de Pet Sounds-school. In de zeven overige songs wordt het eigenlijk nergens echt bijzonder. De drums roffelen lekker losjes, de gitaartjes en toetsen ratelen door, zo nu en dan vliegt Grant’s stem bijna uit de bocht. Anders gezegd, het is allemaal wel lekker, maar het voegt helaas niks toe aan de reeds overbekende catalogus. Het is fijn om weer wat nieuws te horen van de sympathieke liedjessmid maar het woord ‘jaarlijstje’ komt zeker niet in me op.
mij=Con D'Or