Om in de stemming te komen voor het eerste solo-album van Julian Casablancas draaide ik nog eens Is This It, het eerste album van de band waar hij beroemd mee werd en ook de belangrijkste rol had, namelijk die van songschrijver en zanger. Het gaat uiteraard om The Strokes. Hun debuut debuut is een zeer sterke plaat, al is het inmiddels enkele jaren geleden dat deze verscheen (toen er nog geen File Under was), namelijk in 2001. De opvolger Room On Fire vond ik een stuk minder interessant en heb ik nooit aangeschaft. Mijn interesse voor de band was bij First Impressions Of Earth, het in 2006 verschenen album helemaal weg: ik heb deze zelfs nog nooit gehoord. Het verhaal van Casablancas is overigens triest. Reeds in zijn tienerjaren snoepte hij graag van de alcohol en nadat The Strokes de verwachting na hun geweldige debuut niet meer waar konden maken kwam koning alcohol weer terug in zijn leven. Inmiddels schijnt alles weer onder controle te zijn en mogen we met Phrazes For The Young het eerste solo-album van de Amerikaan begroeten. Wat bij de eerste klanken al meteen duidelijk is: het is geen The Strokes II. Casablancas heeft de synthesizer ontdekt inclusief de elektronische drums. Het lijkt wel of de tachtiger jaren herleven: ik moet aan New Order (en soms zelfs aan Kylie Minogue) denken. Probleem is vooral dat het gekozen instrumentarium mij na een paar nummers begint te irriteren en dat bijvoorbeeld de tweede track “Left And Right In The Dark” een rare fade-out kent. Alsof het briljante gevoel voor muziek weg is. Wat ook irriteert dat Casablancas de kern van wat hij te vertellen heeft teveel rekt: de songs duren te lang. Ik hoop dan ook dat zij die een kaartje kochten voor een concert dat hij eerdaags in ons land geeft de juiste verwachtingen hebben.
mij=RCA / Sony
beetje makkelijk om meteen weer terug te gaan naar is this it? en dan is inderdaad duidelijk te merken dat je nooit verder bent gegaan dan dat album. ik ben het met je eens, dat album is fantastisch en dat zullen ze niet snel meer evenaren. maar het geluid wat Julian laat horen op dit album is zeker wel het verlengde van de twee strokes album hiervoor,ik geef het toe het is wel een beetje vreemd maar wel lekker. Als we elk album gaan vergelijken met this is it? dan kunnen we wel stoppen met muziek luisteren!
First Impressions Of Earth is wel het beluisteren waard, dat had je in ieder geval in het kader van de voorbereiding kunnen doen. Ik vind dit album sterk beginnen maar de eerste drie nummers terugzakken. Out of the blue past volgens mij tussen het beste werk van the Strokes.
Wat ik doe als voorbereiding is mijn zaak. Ik vind het nog steeds een zeer matig album. In de Volkskrant kreeg hij twee sterren. Ik sta dus niet alleen…
als je niet tegen kritiek kan, haal dan deze optie weg. …. volkskrant geeft ‘ m 2 sterren… dus……kindamuzik schrijft er positief over. en internationaal krijgt ie goede waardering (zie metacritic site)…. dus tsja je argumenten zijn niet heel sterk. wat vooral opvalt in je stuk: is dat je er niet zo’n zin in had…. jammer…
Zeker weten dat ik er wel zin in had, maar de liedjes missen hun kracht en dat ik vind dat het album door het gebruik van de synthesizer irriteert. Helaas. Het is niet anders. En als je de argumenten niet sterk vindt dan mag dit van mij. Ik ben het er alleen niet mee eens. Ik vind het overigens onzin dat je alle albums zou moeten kennen. Dat lijkt me ondoenlijk. Ik had wel kunnen doen alsof, maar ik geloof niet dat elke schrijver alle platen van een band altijd kent. Misschien is First Impressions Of Earth overigens best een goede plaat. Geen idee. Ik hoop het.
prima hoor! ik vond het derde album van the strokes beter dan het tweede. maar ook dat is maar een mening. ik vind dit album wel erg ok maar het duurde wel wat langer.
Ik moet Ewie toch wel een beetje bijtreden. Ik heb het album een keer of 5 gehoord, maar ben er toch ook niet echt enthousiast over. De eerste nummers (inclusief leuke single) gaan nog wel, maar het 4e nummer klinkt dermate lelijk dat ik er de rest van het album een vieze nasmaak aan overhoud. Weinig verheffende songs die ook nog te lang doorgaan.
Leuk geprobeerd van Julian, maar doe mij toch maar weer The Strokes (want hun 3e was best okay).