Als ik heel eerlijk ben, werd ik altijd een beetje bang van Skin. Voornamelijk van die enorm grote mond van haar, die regelmatig tentoongespreid werd in de clips van Skunk Anansie. Maar ja, er kwam dan ook wel een flink volume uit en daar ging het om. Dat volume, daar is niks aan veranderd in de tijd. Eigenlijk is er bar weinig veranderd aan Skin sinds de jaren ’90, volgens mij is ze niet eens ouder geworden. De rest van de band waarschijnlijk ook niet, want de drie nieuwe nummers op dit greatest-hits-album zijn typisch Skunk Anansie-nummers. Eerst “Tear The Place Up”, een snel punkrocknummer met een hoog springgehalte. Ook een nieuwe ballad “Squander”, waar ik verder geen fan van ben, maar het hoort erbij. Maar ik werd toch echt weer weggeblazen door “Because Of You”, de tweede single van dit album. Een nummer dat zich zo kan meten met klassiekers als “Weak” en “Charlie Big Potato”. Valt het jullie trouwens ook op dat dit soort songs prima mee kunnen met de huidige emo-rage? Of roep ik nu iets heel verschikkelijks? En zegt dat meer over de emo van nu, of meer over de Skin-rock van toen? Of misschien zegt het wel meer over mij…
mij=Virgin / V2
Ik weet het niet hoor met die emo. De laatste Skunk Anansie was veel harder (en wat mij betreft minder). De eerdere albums zijn toch anders. En aangezien ik een hekel heb aan emo en deze albums prima aankan, denk ik dat je ongelijk hebt. 😉
Eigenlijk ben je gewoon een überemokid Ewie 🙂
Ja, ik vrees het ook… Uit de tijd dat er nog geen emo was. 😉
Emo avant la lettre 😉