De naam Zoey van Goey is, volgens de band , afgeleid van een in een Amish-gemeenschap geboren (1969) meisje dat op haar zestiende richting New York vluchtte en onder de vleugels van Keith Haring een succesvol kunstenares werd. Maar, met zo’n mooie mythe en twee zwaargewicht-producenten alleen kom je er niet. Dat blijkt uit debuutplaat The Cage Was Unlocked All Along. Die dondert namelijk halverwege als een kaartenhuis in elkaar. De teksten zijn goed verzorgd: elk nummer vertelt een verhaaltje, waarin terugkerende thema’s gevangenschap en bevrijding zijn. De eerste drie nummers zijn een mooi samengaan van tekst en muziek, en vooral opener “The Best Treasure Stays Buried” is een pracht. Iedereen die The XX inmiddels heeft afgeschreven wegens aanhoudende saaiheid kan hier poging twee wagen. Aangekomen bij “Foxtrot Vandals”, de door Stuart Murdoch (Belle & Sebastian) geproduceerde debuutsingle, komt ook de eenheidsworst op tafel. Waar de eerste vier nummers ademden en ruim baan schiepen voor de mooie verhalen wordt hier te veel van stal gehaald. De instrumentatie doet de nummers dichtslibben. Doodzonde, want het openingsnummer beloofde écht heel veel. Met de plaat dondert ook de mythe in elkaar: een uitvoerige speurtocht naar Zoey van Goey via krantenarchieven en Google levert niets op. En dat terwijl ze naar verluidt toch een vrij prominente rol in Keith Harings New York, en later Wim Wenders’ Berlijn speelde. Zoey van Goey zou er goed aan doen zich te ontdoen van mythes en grote producers en te vertrouwen op het eigen kunnen. Dan komt die goede plaat vanzelf.
mij=Chemikal Underground / Konkurrent