Cam Penner – Trouble & Mercy

Vanmiddag waren Junior en ik samen een beetje aan het rommelen op zolder. Zoals altijd speelt de iTunes-speler dan rustig door met nog te bespreken muziek. Ik vraag Junior dan wel eens wat hij van de muziek vindt die opstaat, maar dit keer begon hij er uit zich zelf over. ‘Ik vind die mooie muziek, papa’, zei hij. De playlist was aangekomen bij Cam Penner‘s album Trouble & Mercy. Ik vroeg hem waarom hij dat vond, maar daar wist hij zo 123 geen antwoord op. Dat is ook last om aan te geven voor zo’n klein mannetje, maar ik denk wel dat ik weet hoe het komt. Al van jongs af aan heeft hij een enorme voorliefde voor het voorlezen van verhalen. Zelfs nu hij ondertussen acht is, vindt hij dat nog steeds de enige juiste afsluiter van de dag. Daarom vindt hij Penner vast en zeker goed. De muziek van Penner is dan misschien zonder opsmuk (het grootste deel is het slechts een man met zijn gitaar), je krijgt wel het idee dat er iemand je boeiende verhalen zit te vertellen verpakt in liedjes. Observaties (van vooral leed, vanzelfsprekend) die hij opgedaan heeft tijdens zijn zwerftochten sinds het verlaten van zijn ouderlijk huis. De Canadese singer-songwriter doet dat met minimale middelen (al is er wel een fraaie pedal steel her en der zoals in “Once A Soldier”) uitermate doeltreffend. De elf liedjes op Trouble & Mercy laveren tussen folk, blues en country en zijn dan misschien niet wereldschokkend, ze nodigen wel uit geboeid naar te luisteren.

mij=Prairie Boy Records / Lucky Dice