De futuristische space-metal-glam-doom-disco-band Chrome Hoof begon ooit als een zijproject van de broers Leo en Milo Smee. De experimentele en bizarre mix van muziekstijlen is het product van de totaal verschillende muzikale achtergronden van de twee. Leo speelde in doom metalband Cathedral en Milo kwam uit de elektronische scene.
In de loop der jaren verzamelden de gebroeders Smee steeds meer muzikanten om zich heen en de band kreeg een buitenproportionele omvang. Het publiek moet niet vreemd opkijken als het podium wordt bestormd door een leger van vijftien muzikanten, gekleed in platina gewaden, met als blikvangers zijn zangeres Lola en een reusachtig spacemonster.
Momenteel is Chrome Hoof druk bezig met het opnemen van hun derde langspeler. Hoog tijd dus om toetsenist Emmett Elvin eens te vragen hoe het ervoor staat met de opvolger van Pre-Emptive False Rapture.
mij=Interview: Reinier
Deadlines
‘We hebben nu zo'n vijftien nummers klaarliggen', vertelt Emmett, die ook verantwoordelijk is voor de samples. ‘We zullen niet al dat materiaal gebruiken, maar we moeten nog veel nummers opnemen. In mei hopen we de opnamen af te ronden, maar dan duurt het nog tot september voor het album verschijnt.'
Dat wordt tijd ook, want de band heeft inmiddels al drie deadlines overschreden. De reden daarvoor is simpel, de band is afgelopen jaar zo druk geweest met optreden, dat er gewoonweg geen tijd was om de studio in te gaan. Maar dat is niet de enige reden dat het album langer op zich laat wachten dan gepland. Het valt namelijk niet mee om met een grote band als deze een cd op te nemen. Het is onmogelijk om iedereen op dezelfde dag bij elkaar te krijgen in de studio. Daarom wordt het album in bits and pieces opgenomen, zoals Emmett dat noemt. ‘We proberen met zoveel mogelijk bandleden tegelijk op te nemen, maar dat komt meestal neer op de kern van de band: Milo, Leo Andy en ikzelf. Dan leggen we de basis neer, vervolgens nemen we de blazers, zang en viool we op wanneer het kan', aldus Emmett.
Nuggets & rubbish
Zo komen ook de meeste nummers tot stand. De vier kernleden leveren de basis aan van nummers, waar vervolgens de rest van de band mee aan de slag kan. Emmett: ‘We werken geïmproviseerde jams uit die we eerder hebben opgenomen. We hebben echt uren en uren aan losse stukken opgenomen op oude gare cassettebandjes, mini discs of iemands mobiele telefoon. Daaruit proberen we de bruikbare stukken uit te halen en daarmee maken we een album. We hebben misschien wel genoeg materiaal om zes albums te vullen met nuggets and rubbish.'
‘Hoe we de nuggets eruit pikken? Meestal zitten we bij elkaar en gaan we alles luisteren. Vaak is er wel iets dat je je nog kan herinneren van zes maanden geleden of zo, dat echt goed is. En dat proberen we te reproduceren, maar dat lukt niet altijd. Het komt weleens voor dat we het niet voor elkaar krijgen om een hele goeie jam opnieuw te spelen en op te nemen. We hebben dat materiaal dus niet kunnen gebruiken.'
Smerige metal
Over hoe het album precies gaat klinken wil Emmett nog niet zoveel vertellen. Hij verzekert echter dat het geen vervolg zal worden van Pre-Emptive False Rapture. ‘Het gaat echt een ander album worden, maar het is nog moeilijk om te vertellen wat de vorm van het album wordt. Maar al met al wordt het wel een plaat met de gewoonlijke mix van vreemde folkachtige stukken met smerige metal. Eigenlijk is onze muziek niet te beschrijven. Het is wat het is. Ik hou ervan als muziek je verrast. Ik heb een hekel aan muziek die je op geen enkele manier verrast zoals muziek die je overdag op de radio hoort. Verschrikkelijk.'
Staat de band wel eens van zichzelf te kijken? Emmett: ‘Dat is wel wat we proberen te doen, onszelf verrassen. Dat is ook wel het minste wat je kunt doen, jezelf verrassen: `Verrek, waar kwam dat vandaan?`'