Eerlijk gezegd snap ik sommige marketeers niet. Als je in de Verenigde Staten een plaat uitbrengt onder de naam John Elefante & Mastedon en met de titel Revolution Of Mind, dan lijkt het niet erg voor de hand liggend diezelfde plaat in Europa uit te brengen onder de naam Mastedon (met onderaan op de hoes in kleinere letters ‘with John Elefante’) en met de titel 3. Toch hebben ze dat bij Frontiers gedaan, uiteraard inclusief een afwijkende hoes. Het is te hopen dat dit album desondanks de aandacht krijgt die het verdient. Het is namelijk – in een nogal mager jaar, dat wel – een van de beste AOR-albums van het jaar. En weer slaagt Frontiers er en passant in een Grote Naam van Lang Geleden aan zich te binden. John Elefante trad in 1982 toe tot Kansas toen Kerry Livgren een born-again christen werd en ook tekstueel de christelijke hoek indook. Mastedon was voor Elefante – samen met zijn broer Dino – een studioproject dat rond 1990 twee albums opleverde, die ook buiten de kringen van christian rock erkenning kregen. Twintig jaar na dato verschijnt dan 3 alias Revolution of Mind. Aangevuld met Dave Amato en Anthony Sallee zetten de broers een fijn potje AOR neer in de stijl van Foreigner, GPS en (hoe kan het anders) Kansas. Kortom, songs van hoge kwaliteit met fraaie samenzang, instrumentaal en qua productie tot in de puntjes afgewerkt. Soms lijkt het alsof Lou Gramm en Foreigner weer nieuw materiaal hebben opgenomen (“You can’t take anything”, “Water Into Wine”), op andere momenten heeft het meer weg van Jeff Scott Soto (“Nowhere Without Your Love”) of van GPS of Kansas in “One Day Down By The Lake (See You Real Soon)” , een song geschreven met Livgren. Toch heeft het genoeg individuele klasse om niet teveel waar-ken-ik-dat-van-momenten op te leveren. Luister maar eens naar het themaatje van Slay Your Demons. De driehonderste uitvoering van “Dust In The Wind” is fraai, maar wel een tikkie overbodig tussen zoveel prima eigen composities. Net als Neal Morse is dit veel te goed om het weg te zetten als christelijke rock. Het is uitstekende AOR, waarbij de christelijke teksten een meerwaarde kunnen vormen als dat je ding is.
mij=Frontiers / Rough Trade
Ik ben dus niet de enige die in verwarring is gebracht door de naamgeving van deze CD. Bij Plato kwamen ze uit bij een dure Japanse uitgave. 🙁 Dus nu weet ik hoe ik zoeken moet.
Blij om te vernemen dat Mastedon na het voortreffelijke Lofcaudio weer van zich laat horen. Alleen jammer dat Tony Palacios (Guardian) nu ontbreekt. Aardschok was positief over deze CD.
Nu dus alleen nog aanschaffen. 🙂
Ik moet heel eerlijk zeggen dat de eerste luisterbeurt nog niet écht overtuigd. Misschien verwacht ik wel iets te veel gitaar, vind het wat soft pop/rock. Nog maar een paar luisterbeurten tegenaan gooien.
Nu ik hem een aantal keren heb beluisterd moet ik zeggen dat het het wachten waard was. Wel grappig dat je bij Nowhere without your love verwijst naar Jeff Scott Soto. Ik had zelf meer het Boston-gevoel. In iedergeval met terugwerkende kracht in mijn top 10 lijstje van 2009 beland.
Eddy: misschien had dat ermee te maken dat ik net het nodige van JSS beluisterde, zoals de cd van W.E.T. Ik zal nog eens luisteren of ik er ook Boston in hoor. Da’s ook niet verkeerd, in ieder geval 🙂
@Prikkie – John had in ieder geval als zanger goed gepast in de hedendaagse liveformatie van Boston als vervanger van de ons helaas veel te vroeg ontvallen Bradley Delp. Maar ja, Zijn Stryper-collega Michael Sweet doet dat al. 🙂