Ze zijn schaars, maar ik vind ze stiekem reuze vermakelijk: bands die schepen achter zich verbranden, een middelvinger maken naar de critici en gewoon zonder schroom uit de schaduw vol de zon van het succes in durven te stappen. Gewoon omdat het kan. Biffy Clyro doet er in ieder geval niet moeilijk over. En gezien de successen van de afgelopen maanden kan ik ze ook niet helemaal ongelijk geven. Hupsakee, hoezee wat dampt er een boel door de massa met gulzige happen te consumeren bombast van hun nieuwe plaat Only Revolutions af. Gelijk in openingsnummer en huidige single “The Captain” (met volgende de band geheel fout getypeerde video, maar volgens mij is er opzet in het spel) maakt de band duidelijk: we proberen het gewoon, dat behalen van succes. Toeters, koortjes in een pompeuze opening gevolgd door een song die Junior óók na een keer meefluit en zingt: het is een meesterlijke zet. Tenminste als je na streeft wat Biffy probeert te bereiken met deze cd. Of ik daar blij van word, dat is een ander verhaal. De songs op Only Revolutions liggen me net iets te gemakkelijk in het gehoor. Waar ik ze bij het bespreken van hun verzamelaar uit 2008 nog bestempelde als grunge zonder simpel, alternative zonder gezapig en progrock zonder nerdy en dat in ze prees, kan ik dat etiket nu wel van ze afrukken. De band beweegt zich zo net iets teveel het vaarwater van Foo Fighters en aanverwanten. Al zou Grohl zich volgens mij niet graag wagen aan een semi-ballade als “Know Your Quarry”. Het is maar goed dat dit nummer een beetje verstopt staat achteraan de plaat en omringd wordt door enkele van de betere tracks van de cd. Stiekem geniet ik er ook nog van namelijk.
mij=14th Floor / Warner
2001 – 2005 waren de jaren dat Biffy CD’s uitbracht bij Beggars. Vanaf 2007 stond deze band onder contract bij Warner sinds het uitkomen van Puzzle, vandaar het grote verschil met je vorige beoordeling in je recensie 🙂
Je sais, maar ik heb het idee dat bij Biffy het eerder hun keuze is en niet van de platenmaatschappij.