Ringo Starr zal niet de geschiedenis ingaan als de beste drummer ooit. Toch is zijn geluid karakteristiek voor de band waar hij in drumde. Het geluid dat de drummer van Lawrence Arabia produceert heeft veel weg van dat van Starr. Maar het gaat bij Lawrence Arabia niet om de drummer. De belangrijkste man is zanger/gitarist/songschrijver James Milne, Nieuw-Zeelander, en o.a. bekend van The Brunettes. Hij heeft net als andere Nieuw-Zeelandse muzikanten, zoals de Finn-broers, een zwak voor The Beatles. En met hen waarschijnlijk heel veel wereldburgers. Onlangs zag ik met eigen ogen dat ook iemand als Paul McCartney live nog steeds jongeren kan boeien, al was er meer ouder publiek. Aangezien deze Beatle ook niet het eeuwige leven heeft, is het prima als anderen verder gaan met de Beatlesque-sound. Lawrence Arabia kent op Chant Darling overigens meer invloeden. Zo zijn The Beach Boys niet ver weg in “I’ve Smoked Too Much” en mag ook de lo-fi-muziek zich doen gelden. De bombast die vooral de laatste albums van The Beatles kenmerken kan niet iedereen bekoren, omdat het soms het naakte liedje om zeep helpt. Lawrence Arabia brengt op hun tweede album, Chant Darling, tien boeiende liedjes. Het is in ieder geval een album waarop je je eigen weg moet zoeken en dat zich niet opdringt als de zoveelste Beatles-kloon, en daar kan ik mij prima in vinden.
mij=Bella Union / V2