Americana en folk zijn muziekstromingen die traditioneel uit het zuiden lijken te komen. Niet alleen in de Verenigde Staten, maar ook in Nederland. Wij hebben namelijk het Tilburgse Majestic Scene, dat zich al twee decennia lang toelegt op rootsmuziek in de lijn van Will Oldham, Calexico of Neil Young ten tijde van Harvest. Dat ze weten waar deze muzikanten de mosterd gehaald hebben, tonen ze door de secret track van Hank Williams, “Alone and Forsaken”, dat qua stijl prima past op Swinging In A Perfect Poise. Jammer is dat de productie nogal vlak is, met name als het gaat om het drumgeluid. De prachtige climax in “Dog’s Lament” had wat mij betreft bijvoorbeeld best feller en luider mogen klinken. Daarmee hebben we meteen een ander minpunt van deze cd te pakken: het is zeker niet slecht wat Majestic Scene laat horen, maar er zitten geen gedenkwaardige liedjes tussen. De meeste nummers kabbelen voort van begin tot eind en laten je niet opveren van je stoel alsof je iets heel bijzonders hoort. Nu hoeft niet elke cd een voltreffer te zijn, maar het is altijd goed als er een of meer nummers opstaan die je ook over een hele tijd nog eens doen teruggrijpen naar deze cd. En dat gaat met Swinging In A Perfect Poise in mijn geval niet gebeuren, hoe goed ook.
mij=My First Sonny Weissmuller / Konkurrent