Liedjes waar ik extreem vrolijk van word: opener “Fruit Salad” op de debuutplaat van het Utrechtse Knobsticker is dusdanig maf dat er een tekenfilm voor geschreven zou moeten worden. Fantastisch lullig, aanstekelijk dansbaar én met diepe funky baslijn: dit is het type songs waar zowel Jamiroquai als Slagsmalsklubben een moord voor zouden doen. En zo staat er dus een handvol nummers op Forest Fruit, zoals het waanzinnige “So Amazing”, “Hypothetical/Theoretical” met Benny Sings en “Jumbo”. Het is bijna jammer dat de nummers in het midden gewoon echt minder zijn, want Knobsticker is op zijn best als halverwege een nummer opeens de versnelling erin gaat en totale gekte uitbreekt. Dat moet live een briljant feestje opleveren. Maar zodra de band dat trucje nalaat, klinkt het resultaat de ene keer erg ‘fout’ en jaren tachtig, terwijl nummers als “Temperature Is Rising” en “Where To Leave My Hands” vooral op Phoenix lijken. Het probleem met bands als Knobsticker is misschien juist wel dat ze nauwelijks kunnen evolueren naar iets wat even lekker is zonder in herhaling te vallen. Geniet er dus vooral nu van!
Het Belgische soloproject Hairglow heeft een nog onmiskenbaardere jaren tachtig-feel over zich hangen. Ik heb het even getest bij een collega. En ja hoor, al na de eerste vijf seconden van de intro van “We should’ve known better” vroeg-ie: ‘Zijn dit de Pet Shop Boys?’ Ping! Tien punten. De bio rept nog over Heaven 17, The Human League en Thomas Dolby vanwege de gebruikte synthesizers Fairlight CMI en Yamaha DX7, maar de lijzige stem van Alex Callier (Hooverphonic) maakt toch echt maar één vergelijking mogelijk. Met het verschil dat de Pet Shop Boys al jarenlang geen diepe baslijnen meer produceren. Hairglow doet dat wel, en is het hele album lang lekker consistent, waardoor je praktisch elk liedje met je schoenen kunt meetikken. In Nederland zal het vast wel niet scoren, maar ik dicht Hairglow grote kansen toe in België zelf, waar typische guilty-pleasure-popartiesten als Daan het toch al extreem goed doen. En niet te vergeten Duitsland, waar de Pet Shop Boys nog steeds stevig op hun conceptband-voetstuk staan. Het is jammer dat er geen enorme Rick Astley-achtige hit op Hairglow staat, maar het album is best leuk.
mij=Dox & Monotone / Rough Trade
Pet Shop Boys geen diepe baslijnen meer? Je bent duidelijk niet bij hun enerverende concert op Dour geweest afgelopen zomer!
Klopt. Was dat wat? Op hun laatste album Yes maakten ze voor het eerst in jaren weer wat *leuke* nummers, maar ook die bleven me uiteindelijk niet bij. Kan me er ook geen fijne remixes van herinneren.
Waarom vertelt niemand mij dat Knobsticker al zowat een half jaar een remix-EP uit heeft?
http://knobsticker.bandcamp.com/