Arme Agnes. Je wilt strijden voor de in jouw ogen goede zaak en een rechtvaardige wereld, maar de democratie blijkt een bikkelhard stelsel. Je gaat eraan onderdoor. In je hart zou je, denk ik, de boel omver willen werpen en de macht opeisen. Ik kan me hier echter in ons land, waar Troelstra in 1918 al de mist in ging, helemaal niets bij voorstellen. Zou het in het land van Het Lichtend Pad, Peru, anders zijn? Het trio La Ira De Dios predikt de revolutie op hun nieuwe album Apus Revolution Rock. Het wordt tijd voor een wereld vol anarchie. Strijdbaar staat een man afgebeeld op het bijgesloten boekje met als extra tekst: ‘Peru Psicodelia Punk’. De vertaling lijkt me te doen. Tekstueel zijn er ook de nodige liederen in het Spaans, maar de vertaling daarvan is (slim!) te lezen in het bijgesloten boekje. Behalve de anarchie, de punk, de psychedelica is er ook vette oude hardrock die weerklinkt zoals Black Sabbath die ooit tentoonspreidde. Er is de afgelopen jaren zo te zien het nodige gemuteerd in de band: alleen zanger/gitarist Chino Burga is nog over. Het geluid van de band is ook veranderd. Het is venijniger geworden: meer gebaseerd op kracht dan op gevoel. Ik moet eerlijk zeggen dat ik hier wel wat moeite mee heb. Ook al omdat de sterke punt van La Ira De Dios op de vorige albums ook al niet de zang was.
mij=World In Sound / Clearspot