The Hotrats – Turn Ons

Supergrass, het leukste britpop-bandje uit de jaren negentig, heeft bekend gemaakt dat ze ermee stoppen. Na bijna zeventien jaar was het niet leuk meer. Dat was te merken, de lol was er af. Na hun debuut Alright en opvolger In It For The Money en het derde, naar henzelf genoemde album ging het de laatste tien jaar steeds steiler bergafwaarts met Supergrass. Nooit hebben ze het niveau van die eerste drie albums nog gehaald. Het werd een eindeloze zoektocht naar de juiste inspiratie en vorm, met het matige resultaat van veel lullen en slecht spelen. Met de kennis van nu waren de voortekenen van de breuk eigenlijk al lang zichtbaar. Gaz Coombes en Danny Goffey, zanger en drummer van Supergrass, hielden er sinds een tijdje een hobbybandje op na: The Hotrats. Een coverbandje. Gewoon, omdat het leuk is. Hierin is het net als vroeger: niet lullen, maar spelen. Turn Ons is het debuutalbum van The Hotrats. Coombes en Goffey gaan vrijuit en zonder pretenties hun gang en het lijkt erop alsof ze dit ervaren als een bevrijding. Zonder hoge verwachtingen de studio induiken om je favoriete covers te spelen, zoals David Bowie dat ooit deed met zijn Pin Ups. En dan ook nog vergezeld worden van niemand minder dan de legendarische producer Nigel Godrich (Radiohead, Beck, U2, R.E.M.). Het resultaat is een opmerkelijk consistent klinkende verzameling covers van behoorlijk uiteenlopende grote voorbeelden van vroeger. The Kinks, Roxy Music, Pink Floyd maar ook “The Lovecats” van The Cure worden met liefde gecoverd, maar het wordt pas echt interessant als The Hotrats er een eigen draai aan weten mee te geven. “(You Gotta) Fight For Your Right (To Party!)” van de Beastie Boys wordt op onnavolgbare wijze verbouwd tot een knappe Who-rocker, “The Crystal Ship” van The Doors vaart als nooit tevoren en bij The Sex Pistols’ “E.M.I.” krijgt het woord ‘aanstekelijk’ nieuwe dimensies. Turn Ons is briljant gespeeld en met een stuiterend spelplezier. Zo hebben we het sinds Alright en In It For The Money niet meer gehoord. Supergrass is niet meer, maar gelukkig hebben we The Hotrats nog.

mij=D&G Records / Bertus