Of ik Bombay Bicycle Club wil interviewen voordat ze komende week Nederland aandoen om in Tivoli te spelen. Daar hoef ik niet zo lang over na te denken, de band viel me een jaar of drie geleden al op toen ze één van hun eerste EP’tjes uitbrachten. Schoffies zijn het, van het Engelse soort, althans dat is wat de Britse pers me doet geloven. Groot is dan ook de verbazing als gitarist Jamie MacColl (én kleinzoon van folk-beroemdheden Ewan MacColl en Peggy Seeger) erg bedeesd overkomt aan de telefoon.
mij=Interview: Nathalie. Foto's: Awarnach
De Doorbraak
Je zou denken dat het via-via-verhaal voor de doorbraak van de Londense band heeft gezorgd, maar dat is toch niet helemaal waar. Jamie vertelt dat ze als vijftienjarigen op school begonnen in een bandje, af en toe op schoolavonden speelden en zich uit verveling inschreven voor de Road to V-competitie op het Britse Channel 4. 'Dat was een erg belangrijk moment voor ons. We wonnen en mochten op het V-festival spelen. Daarna was er redelijk wat interesse van platenlabels, maar omdat we nog twee jaar school voor de boeg hadden, hebben we dat wat afgehouden. Ondertussen zijn we wel de studio ingedoken met Jim Abbiss (producer van onder meer de debuutplaten van Arctic Monkeys, Kasabian en Editors) en hebben we een paar EP's met hem opgenomen.' Als ik MacColl vraag hoe ze bij een gerenommeerde producer als Jim Abbiss terecht zijn gekomen blijkt dat die familiebanden toch dat extra zetje hebben gegeven. 'Mijn vader (Neill MacColl, producer/muzikant) had eerder met Abbiss gewerkt en heeft onze demo's opgestuurd. Jim was er gelukkig erg over te spreken en was bereid om voor noppes onze EP's te produceren, aangezien we echt geen geld hadden. Ik moet toegeven, we waren ook wel een beetje gefrustreerd dat we nog met school bezig waren, want eigenlijk wilden we gewoon gigs spelen. Voor je het weet, weet geen mens meer wie je bent, daar waren we een beetje bang voor. Het was ook handig om met dezelfde producer te werken aan onze debuutplaat. Iemand die je al kent, die weet wat jij wil en wat hij wil met een album.' De plaat I Had The Blues But I Shook Them Loose – de titel haalden ze uit “After Hours” van A Tribe Called Quest – bevat ook de 'oude' nummers: “The Hill”,”Cancel On Me” en “Ghost”. Op de vraag waarom deze nummers ook op het album beland zijn antwoordt Jamie: 'Het album is een beetje vreemde collectie nummers, zoals zo vaak bij een eerste album. Jack (Steadman, de zanger) was nog erg jong, naïef en misschien immature toen hij sommige nummers schreef. De songs zijn eigenlijk een samenraapsel van de laatste vijf jaar. Maar die nummers zijn wat ons Bombay Bicycle Club maakt, dus ook al staan ze op The Boy I Used to Be en How We Are , ze moesten op het eerste album komen.' Hoe komen de songs tot stand? 'Dat kan nogal verschillen. Meestal schrijft Jack thuis demoversies en gaan we er dan als band mee aan de slag. Al moet ik zeggen dat we een music first-band zijn, de teksten zijn altijd van ondergeschikt belang.'
Akoestisch
In Groot-Brittannië brengen jullie het akoestisch album Flaws uit in juli. Wat was het verschil in opnemen? Jamie lachend: 'Het was vooral veel meer relaxed. I Had The Blues But I Shook them Loose was nogal de stressvolle eerste plaat. Nu hebben we een paar dagen in een kerk opgenomen met mijn vader als producer. De rest is over een periode van een jaar opgenomen in Jacks slaapkamer. Eigenlijk was het helemaal niet de bedoeling om het als een album uit te gaan brengen. Ons idee was meer dat de nummers leuke B-kantjes zouden zijn. Uiteindelijk vonden we de songs toch een album waard en voila, we brengen het nu uit.' Geen keuze die veel bands zo vroeg in hun muzikale loopbaan zouden maken! 'Nee. Dat doen ze meestal pas als de carrière in het slop zit', aldus een lachende Jamie. 'We vinden het gewoon leuk om dit te doen, we zien het ook niet echt als een tweede album. En zo kunnen de fans ook eens een andere kant van ons leren kennen. Al waren we wel bang dat mensen zouden denken dat we akoestische versies van onze eigen nummers zouden brengen, dat is dus NIET zo. Het zijn nieuwe nummers.' Maar er staat wel een cover van Joanna Newsoms “Swansea” op… 'Ja dat klopt, al is het niet echt een traditionele cover. We hebben een volledig andere melodie gemaakt en eigenlijk alleen haar tekst gebruikt. We hopen dat ze het mooi vindt, want we zijn grote fans van Joanna Newsom.' De band gaat ter promotie van Flaws een rondje langs Britse kerken maken, las ik op hun website. Ik vraag hem of het ook de bedoeling is dat ze ook zo'n akoestische tour in Europa gaan doen. 'Eerst eens zien of ons akoestisch werk in de UK aanslaat, daarna zouden we graag ook op het vasteland een soortgelijke tour doen. Als er ergens mooie kerken zijn waar we wel zouden willen optreden, dan is het in Europa.'
Pixies en Liam Gallagher
Over dat toeren gesproken, de band heeft nogal een naam wat dat betreft in Groot-Brittannië. Ze zouden zelfs al een hotel ban op hun naam hebben staan. Maar op hun website lees ik dat ze uitkijken naar 'some beautiful venues which don't smell of piss and serve piss for beer'. Als ik vraag of het echt zo erg is bij de normale clubtours, antwoordt Jamie verontschuldigend dat het wel meevalt en dat de pers vooral erg overdrijft, maar dat ze wel uitkijken naar nette clubs, fijne akoestiek in kerken en een schonere backstage. Voordat ze echter aan die tour beginnen staan er eerst nog wat shows in Europa op de planning. Onder andere Tivoli dus, maar ook als voorprogramma van de Pixies in België en Frankrijk. Ik vraag hem of dat nog extra druk meebrengt om als opwarmer te staan voor zo een grote band in een grote zaal. 'We hebben al èèn keer als voorprogramma voor hen gespeeld in Brixton Academy. We kijken enorm op naar de Pixies, dus voor ons is het wel een voorrecht. Moeilijk publiek zijn de Pixies-fans wel want dat is echt zo'n band met een hardcore fanbase. Och, we zien het gewoon als een opportunity. Vorige keer ging het eigenlijk best goed.' Over grote namen gesproken, een paar weken geleden werd Bombay Bicycle Club verbaal door Liam Gallagher aangevallen. Hij zei in een interview dat hij nieuwe bands die een naam hadden als Bombay Bicycle Club niet serieus kon nemen -ondertussen heeft de man Beady Eye als nieuwe bandnaam onthuld -. Wat vinden jullie daarvan? 'Hm, eigenlijk was dat best grappig. Ondertussen is het zo'n beetje traditie geworden in ons land dat als Liam Gallagher iets in de pers roept over een band dat dat goed voor je populariteit is. Als laatste vraag ik Jamie naar zijn fietservaring. Je bent namelijk Nederlands, of niet? 'Eh, toevallig heb ik gisteren mijn fiets uit de schuur gehaald. Het ding is aan reparatie toe, dus dat zegt genoeg over mijn fietsvaardigheden.' En die bandnaam die vat de band toch wel goed samen, aangezien Jamie me nog toevertrouwt dat hij juist een curry is gaan eten in een Indiaas restaurant. Al voegt hij er nog lachend aan toe dat het niet bij Bombay Bicycle was, 'want die zijn me veel te duur!'