De muzikale voorkeur van Nada Surf en ondergetekende komt teleurstellend weinig overeen. Volgens uw recensent dan. Niemand verwacht bij het uitbrengen van het toer-excuus tussendoortje dat ze cover-album noemen een meesterwerk, maar nadat ik gretig de tracklist bestudeerde moest ik concluderen dat er geen enkel nummer opstond waarnaar ik vooraf benieuwd was. De grootste hier uitgevoerde hit is Depeche Mode‘s “Enjoy The Silence”, waarvan de mannen een ietwat komische up-tempo versie doen, die ze nog wel iets scherper aan hadden mogen zetten. Een andere grote naam is “Love And Anger” van Kate Bush, wat muzikaal die sprankelende, weer volop aanwezige, Nada Surf-lichtheid combineert met de fraaie tekst. Muzikaal gezien komt de band het best uit de verf in “Electrocution”, wat niet toevallig de opener zal zijn. Het liedje werd geschreven door de obscure Bill Fox. Toch eens zijn garagebandje The Mice checken, want deze jangly Alex Chilton-achtige vrolijkheid smaakt naar meer. Een andere mooie vondst is de combinatie van Arthur Russells intieme “Janine” en Dwight Twilleys “You Were So Warm”, die zowel muzikaal als tekstueel perfect op elkaar aansluiten. Echt verrassend zijn twee manmoedige pogingen tot andere talen. Het Spaans in Mecromina’s “Evolucion” wil nog niet zo lukken, maar het Franse “Bye Bye Beaute” van fille fragile Coralie Clément is op een knullige manier ontzettend lief. Een hit op de Franse radio, zou dat niet leuk zijn?
mij=Mardev / Rough Trade
inmiddels The Mice beluisterd, zeer de moeite waard. er is een re-issue van zo’n beetje hun hele oeuvre For Almost Ever Scooter, 16 nummers, en zeker de helft is uitstekende powerpop, ook wel een beetje in de hoek van The Replacements.