Bandnaam en titel doen eigenlijk al het hele werk van het beschrijven van deze band. Er wordt op Long Distance Trip inderdaad duchtig geëxperimenteerd, de blues is nooit ver weg, maar de psychedelica voert de boventoon. Veel effecten op de gitaar en de bas, uiteraard komt er ook een sitar voorbij en de songs duren knap lang. Wat heet, dik een uur in niet meer dan zes songs, met afsluiter “Double Freedom” van bijna 23 (!) minuten. Retro, psychedelica, jams, stoner, Samsara Blues Experiment knalt het allemaal een uur lang uit m�n speakers. Deze vier Berlijners trekken zich niets aan van de hype van het moment en leggen het ene na het andere geluidstapijtje neer, lang of kort, als een fuzzy Black Sabbathvariant of als de grotendeels instrumentale broertjes van Siena Root. Het mag dan zo hip zijn als een knikkend hondje op de hoedenplank van je auto, het rockt als een bezetene door. En ik daardoor ook.
mij=World In Sound / Clearspot