Walk The Line – Voorpret

Den Haag, festivalstad van Nederland! Hoe men het doet, ik weet het niet, maar ze doen het en ze stampen weer een geinig festivalletje uit de grond! Crossing Border doen ze al jaren en vroegâh hadden ze bijvoorbeeld The Music In My Head. Dat wordt inmiddels niet meer georganiseerd en daar ligt een gat, moeten ze bij de organisatie van Walk The Line hebben gedacht. In het voorjaar, nog voor Parkpop (ook al Den Haag), en met het Paard van Troje als stralend middelpunt, zoals de laatste jaren van The Music In My Head. Is Walk the Line daarmee een Music In My Head 2? Nou, nee, niet bepaald. Waar The Music In My Head was opgezet rond een aantal grote namen, zul je die in de line-up van Walk the Line niet vinden. Daarnaast moeten we dit keer ook daadwerkelijk het Paard verlaten willen we alles meemaken. Om Het Paard heen liggen de Lutherse Kerk, De Zwarte Ruiter en de Supermarkt en ook daar staat het nodige geprogrammeerd.

mij=Door: Gr.R.
Maar Gr.R., als er geen grote namen zijn, wat staat er dan wel geprogrammeerd? Nou, daar is nog niet zo makkelijk achter te komen. Want mocht u, zoals ik, een hekel hebben aan de Lowlandssite (alternatieven hier en hier), dan kunt u helemaal wegblijven bij de Walk The Line-site. Het zal ongetwijfeld kunstzinnig wezen, maar ik kan er helemaal niets mee. Leuk om even een machientje te bouwen, maar dat ga na één keer ook vervelen. Vervolgens moet je je door een zuchtende en steunende site heen worstelen, die niet uitblinkt in duidelijkheid. Maar goed, als we in de zaal staan, dan hebben we de website niet bij ons. Dan hoeven we ons alleen maar te ergeren aan de bandjes. Of liever niet eigenlijk! Zoals gezegd, geen grote namen, al staat op de vrijdagavond de darling van muziekrecenserend Nederland, Field Music. Het concert in Amsterdam viel, naar verluidt, wat tegen, dus een mooie kans om zich te revancheren. Andere bekende naam is Dan Le Sac Vs. Scroobius Pip, die dit jaar werkelijk ieder festival lijkt aan te doen. Voor de rest ademt de line-up een heerlijk Eurosonic-gevoel uit. Lekker van zaal tot zaal rondlopen en kijken wat er allemaal voor interessants nieuws langs komt.

Op zaterdag is het wat simpeler. We noteren Heike Has The Giggles, Blaudzun, NiCad en Bonobo. Bijzonder is Dirtmusic, een collectief van drie veteranen uit de indiehoek die de Amerikaanse blues combineren met de Afrikaanse blues. Dead Confederate’s gitaarpsychedelica kan er mooi achteraan. Voor de rest geldt ook: we zien het wel. We laten ons verrassen. Want tegen die tijd dat ik alle bandjes heb bekeken en geluisterd op de website is het festival voorbij. Tot vrijdag!