Pendulum – Immersion

Op dit moment van schrijven staat de drum’n’bass/rock-act Pendulum nummer 1 in Engeland. Ja, in de albumlijst. En dan nóg durft 3VOOR12 te beweren dat er niemand is die zich anno 2010 kan meten met The Prodigy. Sorry hoor, maar op de plekken waar ik dj uithang is de afgelopen twee jaar bijna geen band zoveel aangevraagd als Pendulum (of het moet MGMT’s “Kids” zijn), en wordt er op weinig anders zó heftig gedanst. Maar goed, Hilversum is dan ook niet bepaald het centrum van de wereld qua dancemuziek, en Landgraaf evenmin. In Londen valt beter handjeklap met bekende radio-dj’s te spelen, getuige het uitgebreide dankwoord aan BBC Radio 1-dj’s in de inlay van Immersion, Pendulums nieuwste monster van een plaat. Ergens is dat dankwoord echter ook een beetje hypocriet. BBC Radio 1 heeft namelijk zo’n rubriek “the hottest record in the world” waar je nog echte primeurs hoort. En bij zo’n naam verwacht je singles van het kaliber Smells Like Teen Spirit. Juist dat is het enige zwakke punt van Immersion. Want single “Watercolour”, betiteld als hottest record, is stoer maar niet zo goed als een Prodigy-single, en het vergelijkbare “Witchcraft” of “Salt in the Wounds” evenmin. Wel weer typisch Pendulum nieuwe stijl: lekker diepe subbassen, kermiszoemers doen wat kinderlijke melodie daarbovenop en halverwege zit één enorme break. Kortom, het receptje “Fasten Your Seatbelt”, alleen dan net wat uitgekauwder. Werkt prima, maar eigenlijk zoooo-o-o-o-o makkelijk. Enkel daarmee word je niet “de grootste dance-act ter wereld, groter dan Daft Punk”, zoals hun songschrijver Rob Swire volgens het Engelse blad Mixmag ooit eruitflapte toen zijn manager hem vroeg wat hij met dit nieuwe album wilde bereiken. Maar dat er verder behoorlijk hete danskleppers op Immersion staan, dat viel ook te verwachten en dat komt gelukkig ook uit. Ik noem een “Under the Waves”, de beide delen van “The Island”, “Immunize” met, jawel, Liam Howlett van The Prodigy. Pure kanonskogels, en de reden waarom ik een groot liefhebber blijf. Nog een pluspunt: Pendulum heeft zijn jongensdromen waargemaakt, en heeft de studio gedeeld met In Flames (wat resulteert in het niet-erg-Pendulum-achtige metalnummer “Self vs Self”) en Porcupine Tree-zanger Steven Wilson (“The Fountain”, goed!). Je zult mij niet meer horen beweren dat Pendulums gitaren slap klinken! Maar dat beladen, opgefokte gevoel doordrenkt ook de hele plaat, en dat maakt ‘m toch wat minder stoer dan In Silico.

mij=Warner